DE ISIS MONSTERS EN CHRISTEN SLACHTOFFERS

Zelfs drie jaar oude kinderen zijn niet veilig.

17 juli 2015 - Jack Kerwick

Vandaag in de islamitische Midden-Oosten, staan christenen zoals de Abada-familie in Irak onder de echte vervolging, op een wijze die de meesten van ons zich nauwelijks kunnen voorstellen.

Het is bijna een jaar geleden dat Ayda en Khader Abada hun drie jaar oude dochter hebben gezien.

Op 22 augustus van vorig jaar griste een ISIS militant de kleine Christine uit de armen van haar moeder Ayda. Tot op deze dag hebben haar ouders geen idee over haar lot.

Ayda en Khader Abada zijn de ouders van vijf kinderen. Op 6 augustus 2014, minder dan drie weken voordat hun dochter van hen werd weggerukt, vielen de moslimstaat fanatiekelingen binnen en namen hun huis in de stad Qaraqosh. Maar omdat Christine's vader, Khader, blind is, hielden hij en zijn familie, net als veel andere buren met vergelijkbare handicaps, weinig opties over dan te blijven.

Volgens Open Doors, een organisatie gewijd aan het publiceren van de vervolging van christenen over de hele wereld, moesten de Abada's, aangezien er geen plaats was om naar te ontsnappen, hopen dat hun veroveraars "genade" zouden betonen voor de blinden en mensen met een handicap [.]""

Zoals te verwachten, was hun hoop tevergeefs, want in minder dan geen tijd, heeft ISIS de christenen uit Qaraqosh verdreven, voor wat ze zeiden, een medisch onderzoek. En zoals te verwachten, loog ISIS.

De christenen werden beroofd van hun eigendommen en de zuivering van de stad was aan de gang.

De website van Open Doors meldde dat onder "de waardevolle bezittingen" die de christenen werden afgenomen was kleding, goud, en hun identificatie kaarten. Gezien de "chaotische" aard van de gebeurtenis, werden de Abada's over het hoofd gezien.

Maar zij waren verre van veilig.

De Abada's en de andere christenen werden geboden om aan boord te gaan van een bus waarvan de ramen met vuil bedekt waren om te voorkomen dat ze iets zouden zien. Ayda hield de kleine Christine dicht tegen zich aan toen de moslimveroveraars in het gangpad op en neer liepen. Toen een van hen, iemand met de naam "Fadel", Ayda naderde, keek hij op haar neer.

Vervolgens rukte hij de kleine Christine uit haar moeder's armen.

Het kind riep naar haar moeder en haar moeder schreeuwde en smeekte om genade, bedelde bij de ontvoerder om haar dochter terug te geven aan haar. "Fadel" was onbewogen. Hij liep de bus uit met Christine en ging het het gebouw binnen waar de Abada's en hun christelijke buren eerst zaten.

Ayda vermeldt met een gebroken hart: "Een van de Daesh (een Arabisch acroniem voor IS) kwam en controleerde de mensen in de bus. Hij liep naar ons toe. Hij nam mijn kleine meisje uit mijn armen en liep gewoon weg."

De bus bleef nog een tijdje geparkeerd staan terwijl "Fadel" in en uit het gebouw ging — zonder Christine. Tot slot kwam een man die leek de afdelingsleider te zijn, iemand die Ayda hierna aanduidt als "the prince", naar buiten met Christine in zijn armen. Terwijl de dochter bleef roepen om haar moeder en Ayda buiten zichzelf de bus verliet in een poging om haar dochter op te halen, en bleef huilen en bedelen voor haar meisje, was er bij de "the prince" niet in het minst een beetje sympathie, maar hij had slechts minachting voor Ayda.

"De prins zei geen woord, maar keek me alleen aan en maakte een verachtelijk gebaar met zijn arm alsof hij wilde zeggen: ga uit mijn ogen [.]"

Een ISIS-militant richtte een pistool op Ayda's hoofd en beval haar om terug te gaan in de bus.

"Vanwege de wrede blik in de ogen van 'de prins', besefte ik dat ik geen andere optie had, dan om terug te gaan. En dus deed ik dat. De man liep vervolgens met Christine weg. Dat was de laatste keer dat ik haar zag."

Ayda herinnert aan wat een goed kind Christine was. Hoewel ze slechts drie jaar oud was, hielp Christine haar blinde vader door hem bij de hand nemen.

Bijna een jaar later, op 15 juli, is de 24-jarige zoon van Ayda getrouwd. Hoewel dit een vreugdevolle gelegenheid was voor de Abada's, geeft Ayda toe dat "de grootste vreugde zou zijn wanneer mijn kind Christine naar ons terug zou keren."

Verschillende pogingen door hun kerk teneinde informatie te krijgen over het lot van Christine zijn tot nu toe tevergeefs geweest. Via Open Doors vraagt Ayda aan "iedereen om te bidden voor Christine en voor hen, aangezien we in de hoop leven dat Christine ooit terug zal komen."

Het brengt deze katholiek geen plezier om in deze tijd aan te moeten zien, dat de Abada's en de grote aantallen christenen rond de wereld verschrikkingen van dit soort doorstaan door de handen van de islamitische wilden die hen wegens hun geloof beschimpen, en dat mijn paus — de meest zichtbare woordvoerder van het christendom in de wereld — er de voorkeur aan geeft om zijn morele verontwaardiging over "kapitalisme" en "ongelijkheid" te uiten.

Bron: ISIS Monsters and Christian Victims | Frontpage Mag