OBAMA'S VIJANDEN LIJST

Vandaag de dag beschadigt Iran Amerika op vele manieren.

7 augustus 2015 - door Caroline Glick

In president Barack Obama's verdediging van de nucleaire deal met Iran op woensdag 5 augustus, zei hij dat er zijn slechts twee soorten mensen zijn die zich verzetten en dat zijn de Republikeinse partizanen en 'Israël-firsters' – dat wil zeggen, verraders [van de Amerikaanse politiek vs. Israel].

Aan de Amerikaanse Universiteit hekelde Obama de Republikeinse wetgevers als het morele equivalent van de Iraanse jihadisten: "die [Iraanse] hardliners die zingen "Dood aan Amerika", en die het meest tegen de deal zijn geweest ... en gemene zaak maken met de Republikeinse partijvergadering."

Vervolgens richtte hij zijn aandacht op Israël.

Obama verklaarde dat, of u wel of niet denkt dat de deal Israël bedreigt, het erop neerkomt in wie je meer vertrouwen hebt – in hem of in premier Benjamin Netanyahu. En, zo verklaarde hij, hij kan worden vertrouwd met het beschermen van Israël, beter dan Netanyahu, omdat ik "een trouwe vriend van Israël ben geweest in heel mijn carrière."

De waarheid is dat het er voor de Amerikaanse wetgevers niet zo veel om zou moeten gaan of Obama of Netanyahu het juist heeft over Israël. Israël is geen partij bij de overeenkomst geweest en is er niet aan gebonden. Als Israël beslist dat het nodig heeft om op te treden voor zichzelf, dan zal het dat doen.

De VS aan de andere kant, zal zijn gebonden door de deal als het Congres er niet in slaagt om die zeep te brengen volgende maand.

Dus de echte vraag die de wetgevers moeten stellen is, of de deal goed voor Amerika is. Heeft Obama het juist of zit hij verkeerd dat slechts partijdige fanatiekelingen en ontrouwe zionisten zich tegen zijn grote diplomatieke prestatie verzetten? Om het antwoord te bepalen op die vraag, moet u een andere vraag stellen. Maakt zijn deal Amerika veiliger of minder veilig? De beste manier om die vraag te beantwoorden is alle manieren te overwegen waarop Iran Amerika vandaag bedreigt, en te vragen of de overeenkomst wel of geen invloed heeft op deze bedreigingen, dan wel of het die vermindert of verergert.

Vandaag zijn er meerdere manieren waarop Iran rechtstreeks schade kan berokkenen aan Amerika.

De meest beeldende manier waarop Iran nadelige gevolgen voor Amerika heeft vandaag de dag is door vier Amerikanen in gijzeling te houden. Irans besluit om hen in de loop van de onderhandelingen niet vrij te laten, geeft aan dat op zijn minst de deal voor hen niet heeft geholpen.

Het heeft niet veel aandacht nodig om te erkennen dat de gijzelaars in Iran vandaag veel slechter af zijn dan dat ze het waren voordat Obama de deal op 14 juli sloot.

De VS had veel meer moeten doen om de Iraniërs te dwingen de gijzelaars vrij te laten voordat ze de deal hadden gesloten dan ze het nu kan doen. Nu hebben de Iraniërs niet alleen geen enkele reden meer om de gijzelaars vrij te laten, ze hebben alle redenen om nog meer gijzelaars te nemen.

Dan is er nog het door Iran gesponsorde terrorisme tegen de VS.

De FBI verijdelde in 2011 een Iraans complot tot het vermoorden van de Saoedische ambassadeur in Washington en het bombarderen van de Saoedi-Arabische en Israëlische ambassades in de Amerikaanse hoofdstad.

Een van de terroristen met de opdracht om deel te nemen in die aanval is naar verluidt doorgedrongen op het Amerikaans grondgebied via de Mexicaanse grens. Deze terroristische dreiging naar de VS toe is afkomstig vanuit de Iraanse terroristische infrastructuur in Latijns-Amerika, en zal sterk toenemen als gevolg van de nucleaire deal.

Zoals The Wall Street Journal van Mary Anastasia O'Grady schreef vorige maand zal de vrijstelling van de sancties in de deal, Iran in staat stellen om massaal allerlei formidabele activiteiten uit te breiden in de achtertuin van de VS. In de afgelopen twee decennia hebben Iran en Hezbollah een grote aanwezigheid opgebouwd in Cuba, Venezuela, Nicaragua, Ecuador en Bolivia.

Iran met haar aanwezigheid in Latijns-Amerika is ook een strategische dreiging voor de Amerikaanse nationale veiligheid. Vandaag kan Iran vanaf deze honken in Latijns-Amerika, de operaties starten voor een elektromagnetische puls-aanval op de VS met een ballistische raket, een satelliet of zelfs een koopvaardijschip.

Het Amerikaanse leger onderneemt actieve stappen om een dergelijke aanval te overleven, die het elektriciteitsnet van de VS zou vernietigen. Onder andere met het North American Aerospace Defense Command (NORAD) dat is teruggekeerd naar zijn voormalige behuizing in Cheyenne Mountain buiten Colorado Springs.

Maar Obama is voorbijgegaan aan de bevindingen van de EMP-Commissie van het Congres, en heeft nagelaten het Amerikaanse elektronische net te verbeteren om het te beschermen tegen dergelijke aanvallen.

De economische en menselijke verwoesting die zou worden veroorzaakt door de vernietiging van het Amerikaanse elektriciteitsnet is bijna onvoorstelbaar. En nu met de geld-infusie die Iran zal krijgen vanwege Obama's nucleaire deal, zal het vrij zijn om haar EMP-vermogens op diepgaande wijze uit te breiden.

Via haar Marine-agressie in de straat van Hormuz vormt Iran een bedreiging voor de mondiale economie. Terwijl de VS aan het onderhandelen was over de nucleaire deal met Iran, heeft de revolutionaire garde op onrechtmatige wijze de onder Marshalleilanden vlag varende 'Maersk Tigris' een verbod opgelegd, dat is: gekaapt, en zijn bemanning gegijzeld voor weken.

De Iraanse aanval op de Tigris kwam slechts enkele dagen nadat de onder de VS-vlag varende Maersk Kensington was omsingeld en gevolgd door schepen van de revolutionaire garde totdat het de straat uit vluchtte.

Een rationeel en klaar bericht, dat als de Iraniërs zich uit de nucleaire deal zouden terugtrekken, was dat piraterij loont. Hun Marine-agressie in de straat van Hormuz werd niet beantwoord door Amerikaanse militaire macht, maar door de Amerikaanse strategische ineenstorting in Wenen.

Dit geldt dubbel als Amerika's lusteloze reactie in aanmerking wordt genomen op Iran's plan om de Houthi's te gebruiken voor de overname van Jemen en om de Bab el-Mandab straat te controleren. Met Bab el-Mandab kan Iran alle maritieme verkeer uit de Perzische Golf en de Rode Zee beheersen. Liever dan een confrontatie in dit duidelijke huidige gevaar voor de mondiale economie, heeft Amerika al haar rode lijnen in de nucleaire gesprekken laten vallen.

Dan is er nog Irans 20-jarige partnerschap met al-Qaeda.

De 9/11 Commissie gaf in haar verslag aan dat vier van de 9/11 terroristen Iran gebruikten voor hun reizen naar de VS. Zoals de voormalig Defense Intelligence Agency directeur, luitenant-generaal (ret.), aan Mike Flynn Fox News vertelde in het voorjaar, is de Iraanse samenwerking met al-Qaeda blijvend diep en strategisch.

Toen de US Navy SEAL's Osama bin Laden doodde in 2011, namen zij de harde schijven mee met meer dan een miljoen documenten met betrekking tot de al-Qaeda operaties. Alles op een paar dozijn na is blijvend geclassificeerd.

Volgens Flynn en andere Amerikaanse inlichtingendienst-ambtenaren die spraken met The Weekly Standard, leggen de documenten een enorme Iraanse samenwerking bloot met al-Qaeda.

De door Obama gesloten overeenkomst met de mullahs geeft een steun in de rug naar Iran toe. Door Iran te bekrachtigen zal het ongetwijfeld worden gebruikt om het gebruik van al-Qaeda terroristen uit te breiden als proxy's in hun gezamenlijke oorlog tegen de VS.

Dan is er nog het Iraanse ballistische rakettenprogramma.

De resolutie van de VN-Veiligheidsraad die een paar weken geleden werd aangenomen, annuleert de door de VN opgelegde embargo's op conventionele wapens en ballistische raketten voor Iran. Aangezien de nucleaire deal veel voorzieningen in de Iraanse ontwikkeling stimuleert betreffende geavanceerde nucleaire technologieën waarmee de mullahs vrij snel nucleaire wapens kunnen bouwen wanneer de deal afloopt, betekent dit dat die VN-Veiligheidsraadsresolutie tegen de tijd dat de deal verloopt, en Iran de kernkoppen heeft, en ook intercontinentale raketten die nodig zijn voor het uitvoeren van een nucleaire aanval op de VS.

Obama zei woensdag dat als het Congres tegen zijn nucleaire deal zal stemmen, "wij Amerika's geloofwaardigheid zullen verliezen... als een leider in diplomatie. Amerika's geloofwaardigheid," legde hij uit, "is het anker in het internationale systeem."

Helaas draait Obama de zaken om. Het is de deal die Amerika's geloofwaardigheid vernietigt en dus ook het internationale systeem dat daarop heeft gerust de afgelopen 70 jaar.

Het Witte Huis, met het gevaarlijke achterhouden van de in beslag genomen documenten over al-Qaeda en Iran, alsook haar lusteloze reactie op de Iraanse maritieme agressie, haar onverschilligheid over de Iraanse massale aanwezigheid in Latijns-Amerika, zijn matte reactie op de terroristische activiteiten van Iran in Latijns-Amerika, en het kleineren van het belang in het verklaarde doel van het regime om Amerika te vernietigen – en niet te vergeten het complete wegnemen van alle vorige rode lijnen in de loop van de onderhandelingen – het zijn allemaal tekenen van de rampzalige tol die de nucleaire deal reeds voor heeft op Amerika's geloofwaardigheid, en inderdaad op de Amerikaanse nationale veiligheid.

Ter verdediging van een beleid dat Iran versterkt, heeft de regering geen andere keus dan te dienen als de agent van Iran. De deal vernietigt Amerika's geloofwaardigheid in de strijd tegen het terrorisme. Door het legitimeren en verrijken van de meest productieve staat sponsor van terrorisme heeft de VS zich tot een aanfluiting gemaakt voor zijn vermeende betrokkenheid bij deze strijd.

De deal vernietigt de geloofwaardigheid van de VS, ook als een bondgenoot.

Door te dienen als apologeten voor haar ergste vijand, heeft de VS zijn bondgenoten getoond dat ze niet op de Amerikaanse veiligheidsgaranties kunnen vertrouwen. Hoe kunnen Israël of Saoedi-Arabië Amerika vertrouwen dat ze door hen worden verdedigd, wanneer het zichzelf in gevaar brengt? De deal vernietigt 70 jaar van non-proliferatie inspanningen. Door Iran als een nucleaire macht in te schakelen, heeft de VS een aanfluiting gemaakt van het hele idee van non-proliferatie en veroorzaakt daarmee een nucleaire wapenwedloop in het Midden-Oosten.

De schade veroorzaakt door de deal is nu al voelbaar. Bijvoorbeeld, hebben Europa, Rusland en China al een pad gevonden naar de deuren van de ayatollahs door het ondertekenen van commerciële en militaire aanbiedingen met het regime.

Maar als Congres de deal tegenhoudt, kan het de schade beperken. Door het om zeep brengen van de deal, zal het Congres aantonen dat het Amerikaanse volk niet klaar staat om te buigen in een nederlaag. Zij kunnen aantonen dat de VS zich blijft inzetten voor zijn eigen defensie en de wederopbouw van haar strategische geloofwaardigheid wereldwijd.

In zijn ontmoeting met de Joodse leiders erkende Obama dat zijn claim – herhaald wederom op woensdag – dat het enige alternatief voor een deal de oorlog is, maar een leugen is.

Sprekend tegen de verslaggevers na de vergadering, zei Greg Rosenbaum, voorzitter van de Nationale Democratische Joodse Raad, die verwant is met het Witte Huis, dat Obama het idee verwierp dat er een oorlog zal uitbreken als het Congres de deal verwerpt met veto-bedwingende meerderheden in beide huizen.

Volgens Rosenbaum beweerde Obama dat als het Congres zijn nucleaire deal verwerpt, uiteindelijk de VS reden zal hebben voor het uitvoeren van luchtaanvallen tegen Iran's nucleaire faciliteiten om te voorkomen dat ze uranium verrijken tot een graad van wapenniveaus.

"Maar," en hij citeerde Obama met te zeggen: "het resultaat van een dergelijke aanval zal een oorlog met Iran zijn."

Eerder zei Obama dat Iran zal reageren op een Amerikaanse aanval vooral door een versterking van terroristische aanslagen tegen Israël.

"Ik kan u verzekeren," zei Obama tegen de Joodse leiders, "dat Israël de last zal dragen van de asymmetrische reacties en dat Iran zal antwoorden op een militaire aanval op de nucleaire faciliteiten."

Wat hier opmerkelijk aan is, is dat ondanks het feit dat het de zwaarste prijs zal betalen voor een nederlaag in het congres in de deal met Iran, Israël zich verenigt in het verzet tegen de deal. Dit spreekt boekdelen over de ernst waarmee het Israëlische publiek kijkt naar de bedreigingen die de overeenkomst ontketend.

Maar nogmaals, Israël is niet het enige land dat door de nucleaire deal wordt bedreigd. En Israëli's zijn niet de enigen die zich zorgen moeten maken.

Obama wil de burgers ervan overtuigen dat de tegenstanders van de deal partijdige extremisten of verraders zijn, die meer zorg hebben over Israël dan ze zorg hebben over Amerika. Maar deze claim is vals. De belangrijkste reden waarom de Amerikanen zich moeten verzetten tegen de deal is dat het Amerika in gevaar brengt. En dientengevolge zijn de Amerikanen die zich verzetten tegen de deal geen partizanen noch overlopers.

Zij zijn de patriotten.

Bron: Column One: Obama’s enemies list - Opinion - Jerusalem Post