LIAR, LIAR, WORLD ON FIRE!

(Leugenaar, leugenaar, de wereld in brand)

Obama draait en liegt, terwijl in Iran de centrifuges draaien.

6 augustus 2015 Daniel Greenfield

Obama houdt van spelen met kleding. Soms houdt hij ervan om zich te kleden als Roosevelt, maar zijn favoriete kostuum is dat van Kennedy. Door te beweren te zijn als FDR of JFK, overtuigt hij de democraten ervan dat hij deel uitmaakt van een historische continuïteit - in plaats van een verschrikkelijke afwijking - en dat hij precies doet wat FDR of JFK zouden doen als ze vandaag leefden.

Zijn kostuums maken dat Obama Amerikaans zal lijken in plaats van on-Amerikaans.

Nu heeft Obama zijn JFK kostuum ingezet om de leider te spelen die in het "praktische" gelooft en in een "haalbare vrede". Maar de analogie van de Sovjet-Unie met Iran is zowel vreselijk als onthullend.

De nucleaire oorlog werd niet afgewend door wapenbeheersing. De Sovjet-Unie, net zoals Iran, bedrogen schaamteloos. In tegenstelling tot Iran, waren hun leiders echter niet gek genoeg om de hele wereld in brand te willen zien.

Hetzelfde kan niet gezegd worden van de opperste leider van Iran, die roept "Dood aan Amerika", en het meent.

Verdragen betekenden niet het einde van de koude oorlog. De ineenstorting van de Sovjet-Unie, onder druk van haar economische mislukkingen, deed dat. Had Obama de sancties op hun plaats gehouden, dan zou het Iraanse regime ook ingestort zijn.

In plaats daarvan koos Obama ervoor om het Iraanse regime uit te kopen op een toonhoogte van ergens van 50 tot 150 miljard dollar; net zoals hij op de erfenis van JFK spuwde door Castro uit te kopen toen het Cubaanse regime op zijn laatste benen liep.

Door te praten over multilaterale wapenbeheersing en de Sovjet-Unie, heeft Obama impliciet toegegeven dat het niet ging om te voorkomen dat Iran nucleaire wapens zou verkrijgen, maar over het openen van een communicatie met de Mullahs.

Zijn beschuldiging tegen de tegenstanders van de deal alsof dat degenen zijn die "militaire actie willen ondernemen tegen de Sovjets" is oneerlijk, nadat hij net erkend had dat zelfs het wegnemen van Irans nucleaire programma niet tot een oorlog tussen Iran en de Verenigde Staten zou leiden.

Maar de hele toespraak van Obama is een verzameling van leugens.

Hij staat erop aan dat de nucleaire deal "een gedetailleerde regeling is die Iran permanent het verkrijgen van een nucleair wapen verbiedt".

Maar er is niets "permanent" daaraan. Zelfs Obama gaf toe dat met 13 jaar, "de uitbraakkans zou zijn gedaald tot bijna tot nul." In dezelfde toespraak waarin hij deze bewering doet, geeft hij toe (optimistisch) dat Iran een nucleaire bom met vijftien jaar zou kunnen krijgen. Dat is niet wat 'permanent' betekent.

Later geeft hij opnieuw aan dat "Iran nooit zal worden toegestaan een nucleair wapen te bouwen" en slaat hij zich op de borst en verklaart: "Ik herhaal: het verbod op Iran tot een nucleair wapen is permanent."

Dit klinkt indrukwekkend voor het publiek thuis, maar het is volledig zinloos.

Iran heeft een Non-Proliferatieverdrag (NPV) ondertekend, dus was het al nooit toegestaan om te beginnen met het bouwen van nucleaire wapens. Dat heeft hen niet gestopt om te proberen het wel te doen. De deal zal net zo nutteloos worden als met het non-Proliferatieverdrag als het gaat om een daadwerkelijk stoppen van Iran om nucleair te gaan.

Obama en Kerry hebben geprobeerd de deal te verkopen door verwarrend te doen over bestaande internationale verplichtingen en wetten met een geldige afdwingbare overeenkomst. Als Obama zegt dat het Iran niet is toegestaan om een nucleaire bom te bouwen, dan betekent dat zoveel als dat Kerry aan PBS vertelt dat het Iran "niet is toegestaan" om de sanctieverlichting te gebruiken voor hulp aan de terroristen.

De 9/11-kapers werden ook 'niet toegestaan' om de vliegtuigen in het World Trade Center te vliegen.

In deze toespraak geeft Obama toe dat, hoewel het "niet kan", Iran het geld zal gebruiken voor de financiering van terroristen, en heeft hij dus al toegegeven dat Iran nucleair kan gaan, ook al is het "nooit toegestaan".

Beide mannen zijn opzettelijk bezig met het misleiden van het publiek dat zich niet goed in de technische details heeft verdiept.

Obama beweerde dat de deal, waarmee Iran haar nucleaire programma opbouwt, "alle Iraanse trajecten afsnijdt voor een bom." In werkelijkheid laat deal aan Iran toe om alle verrijking met centrifuges uit te voeren en alles in het werk stellen, behalve een officiële toestemming om New York of Tel Aviv te bombarderen.

Hij heeft reeds toegegeven dat de 'breakout'-tijd naar nul daalt. Als er geen pad naar een bom zou zijn, dan zou er geen breakout-tijd zijn, laat staan een breakout-tijd teruggebracht tot nul.

Obama wees er sterk op dat de deal "een meest uitgebreide inspectie en verificatie bevat welke ooit met het regime was onderhandeld" terwijl Iran zelf heeft verklaard dat zelfs Obama niet weet welke militaire terreinen in de inspectieregelingen met de IAEA zijn betrokken.

In wezen is de echte overeenkomst uitbesteed aan de IAEA, gebaseerd op geheime overeenkomsten, waarin de Senaat en zelfs het Witte Huis niet kunnen worden ingewijd. En de IAEA-directeur-generaal klaagt nu al dat Iran de toegang weigert aan nucleaire wetenschappers en militaire officieren.

Deze deal bevorderd Irans nucleaire programma terwijl het belooft dat ditmaal de IAEA meer toegang voor inspecties zal hebben dan voorheen, ervan uitgaande dat Iran deze overeenkomst niet zal breken, zoals het het non-Proliferatieverdrag heeft gebroken.

Dit is het.

Obama gaf aan dat als Iran teruggaat naar het tarten van de IAEA, zoals het dat al die jaren heeft gedaan, de sancties zullen "terugkomen". Hij gaat zelfs nog verder door te beweren dat "we de steun niet nodig hebben van de andere leden van de VN-Veiligheidsraad; Amerika kan dat doen op onze eigen kracht." Amerika kan naar de Veiligheidsraad gaan. Het kan hoe dan ook niet de volledige set van sancties die er nu zijn op eigen kracht herstellen. Dit is een van die gevallen waar Obama dus opzettelijk het publiek misleidt, en dat is ronduit misdadig.

Aangezien de feiten niet aan zijn kant zijn, valt Obama terug op het beschuldigen van critici die oorlogszuchtig zijn, en Iran willen binnenvallen net zoals ze een invasie in Irak wilden. Geldt dat ook voor zijn minister van Buitenlandse Zaken, die deze onderhandelingen voerde, en die verklaarde: "Ik was voor het ontwapening van Saddam Hoessein, en ik ben blij dat we het deden."

Obama noemde Irak twaalf keer in zijn toespraak. Hij waarschuwde onheilspellend dat "veel van dezelfde mensen die voor de oorlog in Irak pleitten, nu tegen de Iran nucleaire deal zijn." Geldt dat ook voor Hillary Clinton en Joe Biden?

Obama spreekt over een beëindiging van "een mentaliteit die gekenmerkt wordt door een voorkeur voor militaire actie in plaats van diplomatie." Wanneer hij George W. Bush aanvalt als een oorlogzoeker, die graag unilaterale invasies deed, liegt hij tegen de Amerikanen over de kosten van de oorlog en het opleggen van hun wil aan "een deel van de wereld met een diep verschillende cultuur", en hij vergeet zijn illegale invasie in Libië, de moord op vier Amerikanen, en de opkomst van ISIS in Libië.

Maar Obama is niet alleen een leugenaar, hij is ook een hypocriet.

"De deal die we zullen aanvaarden is, dat ze hun nucleaire programma gaan beëindigen," zei Obama, tijdens het presidentiële debat met Romney.

In deze toespraak spotte hij met zijn eigen campagnebelofte, om het idee te herwaarderen van de ontmanteling van het nucleaire programma van Iran, als afkomstig zijnde van critici die "onwetend zijn over de Iraanse maatschappij, of die gewoon niet in lijn zijn met het Amerikaanse volk".

"Sancties alleen gaan Iran niet dwingen om alle overblijfselen van de nucleaire infrastructuur volledig te ontmantelen," beweerde Obama.

Hij lijkt te zijn vergeten hoe hij pochte dat "het werk dat we hebben gedaan met betrekking tot sancties, nu aan Iran een keuze biedt. Ze kunnen de diplomatieke weg inslaan en hun nucleaire programma beëindigen of ze zullen worden geconfronteerd met een verenigde wereld en een president van de Verenigde Staten, ik, die zei dat we niet alle opties van tafel gaan nemen."

De enige opties die Obama niet van tafel zal nemen is overgave, en er vervolgens over gaan liegen.

Dit is precies het soort retoriek dat hij zojuist veroordeeld heeft als onwetend, oneerlijk en onmogelijk om te bereiken. Dus was Obama dan onwetend of oneerlijk? Of is hij nu oneerlijk?

Obama dringt erop aan dat wij staan voor een keuze tussen diplomatie en oorlog. Zoals Churchill tegen Chamberlain zei: U zult beide hebben. "U kreeg de keuze tussen oorlog en oneer. U koos voor oneer, en zul de oorlog krijgen." Het kalmeren van een agressieve veroveraar kan een oorlog niet verhinderen. Het maakt die juist onvermijdelijk.

De Chef-Verzoener vertelt zijn publiek dat het niet moet overreageren zoals de "hardliners die roepen: 'Dood aan Amerika', die het meest tegen de deal zijn. Ze zijn maken een gemeenschappelijke zaak met de Republikeinse Partij."

Deze "hardliners" omvat ook de Opperste Leider van Iran. De man waarmee Obama een gemeenschappelijk zaak gemaakt heeft.

Terwijl Obama nooit een kans mist om de Republikeinse tegenstanders te beschuldigen van verraad, als hij hen al niet beschuldigd van oorlogszuchtig te zijn, is hijzelf de verrader. Hij heeft een gemene zaak gemaakt met degenen die roepen: "Dood aan Amerika." En soms is het moeilijk om je niet af te vragen of hij het met hen eens is.

Alles wat Obama in deze toespraak te bieden heeft, evenals in elke toespraak, is een selectie van dezelfde oneerlijke argumenten die zelfs door zijn eigen bondgenoten in de Senaat en in de media worden weerlegd.

Zelfvoldaan in het herhalen van dezelfde leugens over Irans kleine militaire begroting (de geheime begroting is veel groter), over het "permanente" onvermogen tot een bom (totdat het er een krijgt), en de sancties die kunnen teruggedraaid kunnen worden met een knip van zijn vingers, dat zal echter verdwijnen op het moment dat het Congres tegen deze deal zal stemmen.

Er is niets nieuws hier, en er is niets waarheidsgetrouw hier.

Zelfs terwijl Obama draait en leugens verzint, liegt Iran en draaien de centrifuges. Zelfs als hij strenge inspecties belooft, verbergt Iran zijn nucleaire activiteiten op Parchin.

Obama heeft zijn eigen beloften betreffende Iran geschonden. Hij bespot nu dezelfde argumenten die hij gebruikte om verder te komen. Hij blijft spreken over een militaire optie terwijl hij zelfs niet opstaat tegen Iran als het Amerikaanse schepen en helikopters bedreigt bij het overnemen van Jemen en Irak. En wanneer hij in twijfel is, begint hij Bush te lasteren zonder ooit eerlijk te zijn over zijn eigen vreselijke verleden van militaire en politieke interventies.

Het is een kleingeestige prestatie van een man die zich graag verkleedt als FDR en JFK, maar die, als het gaat om Iran, zich nog niet kan meten met Jimmy Carter.

Bron: Liar, Liar, World on Fire! | Frontpage Mag