Koningen van het noorden en het zuiden - Update
25 april 2015 - door Jack Kelley
In de afgelopen vijf jaar heb ik meerdere malen geschreven over de Midden-Oosten koningen uit Daniel 11 die bekend zijn als de koningen van het noorden en het zuiden. Ik heb in deze studies aangetoond hoe deze twee koningen opnieuw prominent aanwezig zijn in de eindtijd als de sjiieten (de koning van het noorden) en de soennieten (de koning van het zuiden) wedijveren om de suprematie in de islamitische beweging. Voordat we een blik werpen op wat er thans in deze komende botsing gaat gebeuren, laten we een snelle blik werpen op hun oorsprong.
De twee koningen in de geschiedenis
Het was juni 323 v.C. dat Alexander de Grote op sterven lag, op zijn bed in Babylon. Hij had de toen bekende wereld veroverd, en hem werd gevraagd wie zijn koninkrijk zou beërven. "Geef het aan de sterke," zei hij naar verluidt, hoewel hij een zoon had die zijn erfgenaam had moeten zijn. De vier generaals die zijn belangrijkste bevelhebbers waren, hebben aangenomen dat het een verwijzing naar hen was, en na de dood van Alexander hebben zij het koninkrijk onder hen verdeeld.
Twee van de vier generaals, Cassander en Lysimachus, worden niet vermeld in Daniel 11, maar de andere twee wel: Seleucus en Ptolemaeus. Zij werden de eerste koningen van het noorden en het zuiden. Het onderdeel van het rijk dat onder controle stond van Seleucus kennen we nu als Syrië, Libanon, Irak, Iran, Afghanistan, Pakistan en delen van Turkije. Hij regeerde voor een tijd vanuit Babylon in het moderne Irak. Hij bouwde een nieuwe hoofdstad 20 mijl ten zuidoosten, aan de rivier de Tigris en noemde het Seleucia. Uiteindelijk verhuisde hij de hoofdstad weer naar Antiochië in Turkije, waar het verder bleef.
Ptolemaeus nam Libië, Egypte, Soedan, Israël en Jordan in bezit, en koos Alexandrië in Egypte uit als zijn hoofdstad.
De afstammelingen van deze twee koningen bevochten elkaar over de controle van de toen bekende wereld gedurende de komende paar honderd jaar, en hun geschiedenis is samengevat in Daniel 11:2-35, hoewel het een profetie was toen Daniel het ontving van een engel. Deze periode werd afgekapt in Daniel 11:31-35 met de Makkabeese opstand, toen de laatste belangrijke koning van het noorden, Antiochus IV Epiphanes, werd verslagen (165 v.Chr.).
De engel vertelde niets aan Daniel iets over de ondergang van de koning van het zuiden, aangezien dit niet rechtstreeks betrekking had op Israël. Maar de geschiedenis leert dat na verloop van tijd Ptolemeus zwakker en zwakker werd. De laatste koning van het zuiden was eigenlijk koningin Cleopatra, beroemd om haar romantische betrokkenheid met Julius Caesar, en vervolgens Marcus Antonius, beide zijn Romeinen. Na haar dood in 30 n.C. was wat van het Ptolemaeïsche koninkrijk was overgebleven, opgenomen in het Romeinse Rijk, en de koningen van het noorden en het zuiden waren verdwenen.
De twee koningen in de actualiteit
Laten we nu een kijkje nemen naar hoe de huidige gebeurtenissen kunnen duiden op een terugkeer van deze twee koningen, waarna ik afsluit met wat de engel aan Daniel vertelde over het gebeuren aangaande hen die in de eindtijd leven.
Ongeveer vier jaar geleden begon Saoedi-Arabië, een van Amerika's belangrijkste bondgenoten in het Midden-Oosten, zich te verzetten tegen het Amerikaanse beleid. Dit werd deels als een uiting van woede gedaan over de manier waarop de VS had geholpen om de Egyptische President Mubarak, een goede vriend van de Saoedische koning, te verdrijven en deels over hun frustratie met Amerika's gebrek aan actie tegen Iran.
De Saoedi's zijn bang voor de Iraanse inspanningen om zich als de dominante regionale kracht te vestigen en zij varen een meer onafhankelijke koers, en zij beloven daarbij de Golfstaten te verdedigen tegen een Iraanse inmenging, in plaats van te vertrouwen op de VS. Saoedi-Arabië wil niet dat Iran naar voren komt als de leider van het islamitische Midden-Oosten en is vastbesloten om ervoor te zorgen dat dit niet gaat gebeuren, zelfs als het oorlog gaat worden. Zo hebben ze bijvoorbeeld aangeboden om te helpen als Israël de Iraanse nucleaire faciliteiten gaat aanvallen, wanneer die tijd komt. Zij verstrekten ook de financiering voor een Egyptische militaire omverwerping van de door VS ondersteunde Moslimbroederschap regering in Egypte, en ze hebben de ingehouden buitenlandse hulp uit de VS voor Egypte daarna vervangen.
Van haar kant heeft Iran alle controle genomen over Syrië en Libanon, de eerste met elite troepen en de laatste via hun vazal Hezbollah. Iran is sterk betrokken bij de ondersteuning van de Syrische regering hoewel door velen Syrië's bestaan als een natie nu grotendeels als theoretisch gezien wordt. Als er niet het feit was dat een goed deel van Damascus nog steeds overeind staat, en nog steeds de zetel is van de regering van Assad, dan zou al aan Jesaja 17 zijn voldaan. Dat deze profetie tegen Damascus nog niet is vervuld, is uitsluitend te wijten aan de Iraanse steun, en niet door de kracht van Syrië. Iran is ook de ware drijvende kracht achter de Iraakse inspanningen voor het verjagen van de islamitische staat uit hun midden. Iran heeft nu zoveel invloed in Irak dat het ook binnenkort een vazal-status kan krijgen. Deze bemoeienis kost Iran 6-8 miljard dollar per jaar naast de mankracht die ze hebt toegewezen. Ik denk dat de groeiende sjiitische coalitie zich zal evolueren tot de moderne koning van het noorden.
Saoedi-Arabië, Egypte en Koeweit, die een soennitische alliantie hebben gevormd tegen de toenemende invloed van Iran, zijn bezig om de koning van het zuiden te worden. Ik denk niet dat het toeval is dat deze twee allianties eenmaal de gebieden van de historische koningen van het noorden en het zuiden onder controle zullen krijgen.
De vijandigheid tussen sjiieten en soennieten wordt weergegeven in de crisis die zich op dit moment afspeelt in Jemen, waar Iran de kant van de Houthi-rebellen heeft genomen in hun poging tot de omverwerping van de regering van Jemen. Saoedi-Arabië en Egypte hebben de verdediging van de regering op zich genomen. Zij worden vergezeld door Marokko, Jordanië, Soedan, Pakistan, Qatar, Koeweit, Bahrein en Verenigde Arabische Emiraten, allemaal soennitische staten.
Een confrontatie leek onvermijdelijk toen een Iraans konvooi van negen schepen, verdacht van een lading wapens voor de rebellen, op weg was naar Jemen. Saoedi-Arabië hebben gezegd dat de Iraanse schepen verhinderd zouden worden om de territoriale wateren van Jemen in te varen. De Saoedi's hebben ook het Jemenitische luchtruim gesloten voor buitenlandse vervoerders, militaire ofwel civiel, en zijn vastbesloten Iran de toegang te weigeren naar Jemen over zee. Bij het schrijven van dit bericht, heeft het Iraanse konvooi zich omgekeerd en lijkt op de weg terug te zijn naar Iran. Het wordt nog steeds gevolgd door de VS, Saudische, Egyptische en UAE vloten, en sommige officials van de VS geven de waarschuwing dat "dit nog niet voorbij is."
Of het nu gebeurt in Jemen of ergens anders, er dreigt een ernstige confrontatie tussen de sjiieten en soennieten. De inzet is hoog, omdat het gaat om het voorrecht van de opperste regering over de islam, en misschien wel over de hele wereld, wat wordt gezien als een triomferende beloning. (De joker in deze komende confrontatie is Turkije, dat overwegend soennitisch is, maar vriendelijker naar Iran toe dan naar Saoedi-Arabië en Egypte en de zogenaamde islamitische staat, wat ook soennieten zijn, maar niet vriendelijk naar iedereen.)
De rivaliteit tussen deze twee sekten van de islam gaat terug op de dood van Mohammed, toen er een strijd was over het recht om hem op te volgen, en dat blijft tot op deze dag. Hun meeste overtuigingen zijn identiek, maar er zijn enkele verschillen. Bijvoorbeeld, beide geloven zij in de Mahdi (spreek uit Mach-di), maar ze zijn het niet eens over wat hij zal doen of hoe hij het zal doen. Vele sjiieten geloven dat hij als de 12e Imam zal verschijnen in een tijd van grote crisis in de wereld voor het Islamitische Kalifaat of Koninkrijk, en de wereld zal dwingen tot een brede bekering tot de islam. Soennieten geloven dat hij het geloof zal doen herleven, maar het zal niet noodzakelijkerwijs worden geassocieerd met het einde van de wereld.
De twee koningen in profetie
Laten we gaan naar de toekomst en zien wat de engel aan Daniel vertelde over de dingen die nog moeten komen. Als u het zorgvuldig leest, zult u merken dat er drie aparte koningen in het oog springen in Daniel 11:36-40. En hun identiteit moet worden ontdekt om volledig te begrijpen wat er zal gaan gebeuren in de dagen voorafgaand aan het einde van deze periode. Ze zijn de koningen die zich verheffen, de koning van het noorden, en de koning van het zuiden.
Als eerste de koning die zichzelf verheft. De engel zei Daniel dat deze koning zich zou verheffen. Hij zal zich verheffen en zich groot maken boven elke god. Hij zal tegen de God der goden wonderlijke dingen spreken (Daniel 11:36-37). In 2 Thes. 2:4 zei Paulus dat de Antichrist zichzelf zal verheerlijken over alles wat god wordt genoemd of wat wordt aanbeden. In Openbaring 13:6 zei Johannes dat de Antichrist God zal lasteren in het lasteren van Zijn Naam. Dus het ziet eruit als de koning die zichzelf verheft en de Antichrist een en dezelfde zijn.
Wanneer de Antichrist eerst op het toneel komt, in de nasleep van de slag van Ezechiël 38-39, zal hij er voor de wereld uit zien als een grote vredestichter. Daniel 8:25 zegt hij de belofte van vrede zal gebruiken om mensen te misleiden in een veilig gevoel. Hij zal geschenken van macht en invloed verdelen en zelfs een verdrag sluiten op grond waarvan Israël de derde tempel zal bouwen en hun aanbidding van God opnieuw herstellen (Daniel 9:27). Als hij steun van het publiek krijgt zal hij die kracht gebruiken om landen te bedwingen die niet in zijn lijn volgen. Hij zal zijn nauwste volgelingen tot regeerders maken, en aan hen de veroverde landen geven als een beloning voor hun getrouwheid (Daniel 11:39).
Maar wanneer hij zijn controle probeert te consolideren over de hele planeet aarde, door naar Jeruzalem te gaan met de bewering van zijn goddelijkheid, zullen de koning van het noorden en de koning van het zuiden beiden proberen om hem te stoppen (Daniel 11:40).
Satan heeft altijd gebruik gemaakt van de behoefte van de mens aan een godsdienst die hem zal helpen naar zijn doel tot werelddominantie, maar uiteindelijk zal hij zichzelf willen maken tot het enige aanvaardbare voorwerp van aanbidding, niet belemmerd door welk religieuze systeem dan ook. En net als toen de Joden werden opgehitst tot moord, toen Jezus claimde God te zijn, zo zullen deze islamitische koningen verontwaardigd zijn als degene die zij dachten dat de beloofde dienaar van Allah was de bewering doet dat hij eigenlijk Allah is.
In de islam is een gezegde: "Allah werd niet gecreëerd, noch werd hij verwekt." Wanneer de Antichrist zichzelf aankondigt als God, zal hij godslastering tegen Allah en God plegen. Wanneer dat gebeurt, is het gemakkelijk om te zien hoe de koningen van het noorden en het zuiden, met massale legers onder hun commando, hun verschillen vergeten en een team tegen hem vormen. Niets verhit de volgelingen van de islam meer dan een aanval op hun godsdienst.
Dit zegt ons dat er zelfs in islamitische landen weerstand zal zijn onder de antichrist-regering. Het is belangrijk om te onthouden dat er onenigheid is tussen de verschillende takken van de islam, maar ook over hoe en door wie de werelddominantie zal worden bereikt. Maar hij zal hen allen tot onderwerping brengen, en na de invasie van veel andere landen, zal hij aankomen in Jeruzalem en zijn hoofdkwartier daar opzetten (Daniel 11:42-45), waar hij de nieuwe tempel binnen zal lopen en beweren als God te zijn (2 Thes. 2:4).
In Matt. 24:15 vertelde Jezus dat deze verklaring de primaire oorzaak zal zijn en zal leiden tot het begin van de grote verdrukking. Dit zal de gebeurtenis zijn dat Satan en zijn man zich rechtstreeks opstellen tegenover God en zijn Gezalfde, zoals koning David heeft geprofeteerd zo lang geleden (Psalm 2:2-3). De overwinning van de Antichrist over de koningen van het noorden en het zuiden zal de reden voor de hele wereld zijn om zich achter hem te verenigen en te verklaren: "Wie is aan dit beest gelijk? En wie kan er oorlog tegen voeren?" (Openbaring 13:4). En zoals aan Daniel werd verteld, zal de Antichrist succesvol zijn, totdat de tijd van toorn is voltooid, want dit is de manier waarop God heeft bepaald dat het zal gebeuren (Daniel 11:36). Niemand op aarde zal in staat zijn hem te weerstaan.
Maar wanneer aan het einde zijn tijd is gekomen, zal hij verslagen worden. Waar de koningen van het noorden en zuiden hebben gefaald, zal de Koning der koningen succesvol zijn en aan het eind zal er niemand zijn om deze zelfverheven koning te helpen (Daniel 11:45).
Indien, zoals ik geloof, de huidige onrust in het islamitische Midden-Oosten tot het opnieuw oprijzen van de oude koningen van het noorden en het zuiden leidt, kan vervolgens de verschijning van de Antichrist niet ver daarachter zitten. En dat is een nieuwe reden voor ons om te geloven dat de dagen van de Gemeente op aarde echt zijn geteld. U kunt bijna de voetstappen van de Messias horen.