www.wimjongman.nl
Palestijnen hebben hervormingen nodig, geen verkiezingen
door Khaled Abu Toameh | 4 mei 2015
Jimmy Carter, Brundtland en hun vrienden van de "Elders Group" doen eigenlijk een beroep op Abbas en Fatah om politieke zelfmoord te plegen door de weg vrij te maken voor een volgende Hamas zege.
De Palestijnse Autoriteit (PA) is onlangs onder druk gekomen van westerse regeringen en politici om de langverwachte verkiezingen te houden op de Westelijke Jordaanoever en de Gazastrook.
Maar degenen die eisen dat de Palestijnen vrije en democratische verkiezingen zullen houden, negeren de mogelijkheid dat Hamas opnieuw de verkiezingen zal winnen.
Het PA-leiderschap op de Westelijke Jordaanoever is er zich terdege van bewust dat de Hamas een grote kans heeft om de verkiezing te winnen. Dat is de reden waarom PA-president Mahmoud Abbas en zijn regerende Fatah-factie niet erg enthousiast zijn over het idee.
Abbas en Fatah moeten zich nog herstellen van de trauma's opgelopen in de januari 2006 parlementsverkiezingen, wat resulteerde in een overwinning voor Hamas, en de daaropvolgende verdrijving van de Palestijnse Autoriteit uit de Gazastrook.
Onlangs kregen Abbas en Fatah een klap te verduren toen het Hamas-gelieerde Islamitische Blok een verpletterende overwinning behaalde bij de verkiezing voor een studentenraad van de Bir Zeit Universiteit op de Westelijke Jordaanoever. Een woedende Abbas reageerde op deze Bir Zeit verkiezing door zijn veiligheidstroepen orders te geven een aantal leden van het Islamitische Blok te arresteren in de verschillende universiteiten en hogescholen op de Westoever. Hij heeft ook de opdracht aan alle universiteiten en campussen gegeven om de geplande verkiezingen voor studentenraden af te gelasten, uit angst dat Hamas weer zal winnen.
Daarnaast zeggen Palestijnse bronnen dat Abbas een onderzoek instelde naar de omstandigheden die leidden tot de nederlaag van Fatah-supporters bij Bir Zeit universiteit. Senior Fatah-functionarissen die nauw verbonden zijn met Abbas, hebben naar verluidt aangeboden om afstand te doen van hun verantwoordelijkheid vanwege de overwinning van Hamas.
Maar terwijl Abbas en Fatah het risico van het houden van presidents- en parlementsverkiezingen begrijpen, geven velen in het Westen er de voorkeur aan om hun kop in het zand te steken, en weigeren daarmee om de realiteit te accepteren.
Neem bijvoorbeeld het geval van de voormalige Amerikaanse president Jimmy Carter, die nu de Palestijnen probeert te overtuigen om nieuwe verkiezingen te houden.
Op 2 mei ontmoetten Carter en de leden van de "Elders Group" Abbas in Ramallah en spoorden hem aan te werken naar het houden van presidents- en parlementsverkiezingen.
Sprekend met verslaggevers na de vergadering, zei Carter: "We hopen dat we zullen zien dat er over enige tijd verkiezingen gehouden zullen worden in het hele Palestijnse gebied, zowel Oost-Jeruzalem als de Gazastrook, als ook op de Westelijke Jordaanoever."
De voormalige premier van Noorwegen, Gro Harlem Brundtland, ook een lid van de "Elders Group", heeft ook haar stem toegevoegd aan hen die pleiten voor nieuwe Palestijnse verkiezingen.
Carter, Brundtland en hun vrienden in de "Elders Group" doen eigenlijk een beroep op Abbas en Fatah om politieke zelfmoord te plegen door de weg vrij te maken voor een nieuwe verkiezingsoverwinning van Hamas. Uiteraard hebben de leiders van de Elders Group niets gehoord van de resultaten van de verkiezingen in de Bir Zeit Universiteit. Ook zijn zij zich niet bewust van het feit dat Hamas en andere extremistische islamitische groepen zoals Hizb al-Tahrir (Partij van de Bevrijding) en de Palestijnse Islamitische Jihad een sterke politieke aanwezigheid hebben in de Westelijke Jordaanoever en zelfs in sommige delen van Oost-Jeruzalem.
De voormalige Amerikaanse president Jimmy Carter geeft knuffels en kusjes aan de Palestijnse president Mahmoud Abbas terwijl ze elkaar in Ramallah ontmoeten op 2 mei 2015. Carter zei dezelfde dag dat hij niet aan Israël gevraagd heeft om de Israëlische premier Benjamin Netanyahu te ontmoeten gedurende zijn bezoek, omdat "het een verspilling van tijd zou zijn." (Afbeelding bron: office PA President's)
In feite vielen tijdens de bijeenkomst die plaatsvond in Ramallah, de veiligheidstroepen van Abbas een groot aantal Palestijnse Islamitische Jihad en Hamas-leden aan op de Westoever, in een poging om de twee groepen te ondermijnen.
Maar wat nog rampzaliger is, en weliswaar goed bedoeld, is dat Carter en zijn "Elders Group" geloven dat ze kunnen optreden als bemiddelaar tussen Hamas en Fatah. Tijdens de ontmoeting in Ramallah met Abbas, riepen ze op tot de uitvoering van de eenheidsovereenkomst die werd bereikt tussen Hamas en Fatah in april 2014.
De eenheidsovereenkomst is tot nu toe niet van de grond gekomen als gevolg van aanhoudende verschillen tussen Hamas en Fatah. Abbas lijkt niet enthousiast te zijn over de uitvoering van de overeenkomst uit angst dat de eenheid met Hamas zou leiden tot internationale en Israëlische sancties tegen zijn Palestijnse Autoriteit. Abbas is natuurlijk ook bezorgd, dat Hamas dit eenheidsakkoord zal gebruiken om zich te ontdoen van zowel hem als van de PA.
Abbas vreest ook dat de eenheidsovereenkomst Hamas zal aanmoedigen om zich te legitimeren, en zal helpen zich te ontdoen van het toegenomen isolement, zowel lokaal als in de internationale arena.
Nog meer verontrustend is het feit dat mensen zoals Carter Hamas niet beschouwen als een terroristische organisatie, zelfs niet terwijl de Palestijnse Autoriteit en een aantal Arabische landen zoals Egypte oorlog voeren tegen deze islamitische beweging.
In een interview met Channel 2 TV-station van Israël, verklaarde Carter, misschien omdat hij alles wil geloven wat hem verteld wordt, dat Hamas-leider Khaled Mashaal een sterke voorstander is van het vredesproces. Carter beweerde verder dat Mashaal de tweestatenoplossing heeft aanvaard ten gunste van het Arabische vredesinitiatief van 2002, dat recht geeft op het bestaan van Israël in ruil voor een volledige terugtrekking naar de pre-1967 lijnen.
Carters verdediging van Hamas komt terwijl Hamas en zijn leiders doorgaan met te praten over hun plannen en wensen om Israël te vernietigen. Het valt ook samen met een Hamas dat voortdurend en intensief voorbereidingen treft voor een nieuwe oorlog met Israël, terwijl ze nieuwe tunnels graven en andere dingen wederopbouwen die in de Gazastrook werden vernietigd door Israël in de oorlog minder dan een jaar geleden.
Vrije en democratische verkiezingen zijn het laatste wat de Palestijnen nodig hebben. Dergelijke verkiezingen zouden slechts de weg vrijmaken voor een overname door Hamas van de Palestijnse Autoriteit, en de regio dompelen in chaos en geweld. Zolang de Fatah-factie van Abbas niet wordt gezien als een beter alternatief voor Hamas, zou het te riskant zijn om de Palestijnen te vragen naar de stembussen te gaan. In plaats van druk uit te oefenen op de Palestijnen om nieuwe verkiezingen te houden, moeten de wereldleiders verantwoording en transparantie eisen van de PA.
Zij moeten er ook bij de Palestijnse Autoriteit op aandringen de weg vrij te maken voor de opkomst van nieuwe leiders en zich ontdoen van alle corrupte vertegenwoordigers van de oude garde die decennia lang aan de macht zijn geweest. Ten slotte moet de internationale gemeenschap er bij de PA op aandringen om haar campagne te stoppen van het delegitimeren en isoleren van Israël, die steeds meer Palestijnen in de open armen van Hamas en andere radicale groeperingen drijft, aangezien die ervan uitgaan dat de Israëli's zo verschrikkelijk zijn als hen wordt verteld, en zich dan aan de groep wijden om hen te doden in plaats van het bespreken van een vrede.