Wanneer goede bedoelingen ervaring en wijsheid overtroeven.
16 september 2015 - Dennis Prager
Toestaan dat miljoenen Syriërs en anderen uit het islamitische Midden-Oosten naar Europa komen zal uiteindelijk een ramp voor Europa zijn, en daarmee ook voor het Westen.
Dit is de meest moeilijke zin die ik ooit heb geschreven heb. Het lijkt moreel vanzelfsprekend om deze door de nacht overvallen Syriërs, Irakezen en anderen te laten wegvluchten vanuit de hel in de hemel. Daarom lijken het argumenteren tegen deze grote aantallen in Europa (en de Verenigde Staten) te pleiten voor iets dat harteloos is en moreel totaal verkeerd.
Ook ben ik als Jood bijzonder gevoelig voor elke parallel met de Holocaust. Het kijken naar foto's en video's van gezinnen die proberen te ontsnappen uit Syrië, waar twee monsters - het regime van Assad en de Islamitische Staat - elkaar en de honderdduizenden die in de weg staan verslinden, hoe kan ik dan niet terugdenken naar een tijd waarin de Joden trachtten te ontsnappen aan het nazi-monster dat hen ging verslinden?
Juist dit denken leidde ertoe dat de onderscheiden voormalige opperrabbijn van het Verenigd Koninkrijk, Jonathan Sacks, een bewogen collumn schreef in The Guardian, en de Syrische vluchtelingen vergeleek met de Joden van Europa voor en tijdens de Holocaust:
"Een van de duistere momenten in die geschiedenis, die plaatsvond in juli 1938, toen de vertegenwoordigers van 32 landen bijeen waren in het Franse kuuroord Evian om de humanitaire ramp te bespreken, waarvan iedereen wist, om de Joden van Europa op te nemen uit gebieden waar Hitler-Duitsland de scepter zwaaide. De Joden waren wanhopig om te vertrekken. ... Toch sloot land na land zijn deuren. Natie na natie zei in feite dat het niet hun probleem was. "
Hoe gaat een ethisch gemotiveerd persoon - Jood of niet-Jood - om met dit emotioneel krachtige Holocaust argument?
Omdat een ding, de parallellen, verre van nauwkeurig zijn.
Voor iedere Jood in Nazi-bezet Europa - man, vrouw, kind, baby - was het doel om hen te doden. Voor het Syrische volk is het niet het doel hen te doden. De enige zodanige doelen in het Midden-Oosten - afgezien van de Joden in Israël - zijn de christenen en Yezidi's, en aan elk van hen moet zeker worden toegestaan naar Europa en de Verenigde Staten te komen.
De parallel is ook ongelijk omdat de overgrote meerderheid van de Joden in Duitsland en vele andere Europese landen geassimileerde burgers waren van hun respectievelijke landen, die echt de westerse cultuur en waarden omarmden. Daarentegen zijn de meeste moslims uit het Midden Oosten - en het overgrote deel van de moslimbevolking (uit niet-Arabische landen) die al reeds in Europa is - uit op het behouden van waarden die niet alleen verschillend zijn, maar zelfs in tegenstelling tot die van Europa.
Het is niet zo dat Europa geen ervaring heeft met grote aantallen islamitische immigranten. Maar de ervaring is grotendeels negatief. De meeste Europese landen gaat het slecht met het assimileren van mensen uit andere culturen, vooral de islamitische culturen. En grote aantallen mensen uit islamitische culturen zijn slecht in het assimileren in de niet-islamitische culturen.
Veel islamitische immigranten in het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk en Zweden wonen in islamitische getto's en hebben zich niet geassimileerd. Bovendien, en dat is met name van belang, de kinderen van de immigranten die geboren en getogen zijn in de Europese landen, zijn meestal het meest radicaal en anti-westers. Het is de moeite waard om eraan te herinneren dat de 9/11 terroristische aanval op Amerika was gepland door islamitische immigranten die woonden in Duitsland. Mohammed Atta, de leider, en Ramzi bin al-Shibh, Ziad Jarrah, Said Bahaji en Marwan al-Shehhi hadden respectievelijk tussen de vijf en acht jaar in Duitsland gewoond. Bahaji werd geboren in Duitsland.
Dus waarom zou een Europese leider veronderstellen dat die dingen beter zullen gaan met een miljoen of meer nieuwe islamitische immigranten uit het Midden-Oosten? Of gaan ze ervan uit dat het aantal stopt bij 800.000?
En op welke morele basis kan de EU ertegen zijn dat anderhalf miljoen binnen te halen van voornamelijk niet-islamitische Nigerianen die hun huizen zijn ontvlucht vanwege de Boko Haram-terreur en de oorlog van de islamitische overheden in dat land?
Europa denkt goed te doen met het opnemen van een miljoen vluchtelingen uit het Midden-Oosten. Maar wanneer goede bedoelingen de ervaring en wijsheid overtroeven, vraagt je om problemen - in dit geval een beschaving-bedreigend probleem.
Ten eerste zullen veel van de kinderen van deze immigranten zich Assad of ISIS niet herinneren en aanstoot nemen aan hun inferieure sociaal-economische status bij het ontbreken van een volledige integratie in de Europese samenleving. Zij zullen dan een ravage veroorzaken in Europa.
Ten tweede is de economische groei en de werkgelegenheid van de EU-landen - waaronder Duitsland - niet robuust genoeg om een groot aantal nieuwkomers af te handelen. En zoals de Britse schrijfster Janet Daly opmerkte in The Telegraph: hoe zit het met de "druk op de ziekenhuizen, operaties en het tekort aan woningen en scholen?"
En ten derde is het net zo zeker als dat de nacht volgt op de dag dat terroristen van de Islamitische Staat en andere terreurgroepen zich onder de vluchtelingen bevinden die Europa binnenkomen.
Ten vierde, als gevolg van de drie bovengenoemde argumenten worden sommige Europese landen bedreigd door extreemrechtse politieke bewegingen die ontstaan als oppositie tegen de bedreiging van hun nationale identiteit, waarden en economie.
Niets van dit alles betekent dat Europa en Amerika maar niets moeten doen. Inderdaad, dat was precies wat dit Europa en Amerika deden richting Assad, wat geholpen heeft om deze horror te creëren. Het Westen moet de good guys in het islamitische Midden-Oosten - de Koerden - voorzien van enorme hoeveelheden militaire hardware. En we moeten - en daarbij eisen dat de rijke Arabische landen meedoen - meer dan een miljard dollar besteden aan het voeden en kleden van de Syriërs die vluchten naar de buurlanden. Op een dag, na dit alles, zal de Syrische burgeroorlog eindigen, en dan kunnen ze weer financieel worden geholpen om naar huis terug te keren. Dan zal er echt iets goed zijn gedaan. En Europa zal worden gespaard voor de keuze van een islamisering of burgeroorlog.
Tot slot, hoewel sommigen op links onvermijdelijk deze vooruitzichten zullen bestempelen als racistisch, is dat niets meer dan een uitvlucht, die is bedacht om de confrontatie te voorkomen met het echte probleem: de waarden, niet het ras. Als de Koerden, die ook Midden-Oosten moslims zijn, willen verhuizen naar Europa en Amerika, moeten we ze verwelkomen met enthousiasme - omdat zij onze waarden delen. Dat is het waar het om gaat.
Bron: Europe Is Making a Fatal Mistake | Frontpage Mag