Europa niet in staat en niet bereid om islamitisch extremisme te weerstaan

Door Peter Martino | 19 januari 2015

Het Algerijnse voorbeeld toont aan dat het inzetten van een paar duizend Franse troepen nauwelijks toereikend is om deze oorlog te winnen.

Terwijl de Franse Pied-Noirs in Algerije in 1962 nog steeds een plek hadden om naar te worden "gerepatrieerd", is er voor de autochtone Europeanen die willen ontsnappen aan de islam nu gewoon geen veilige haven meer.

Angst regeert reeds Europa.

Vorige week waren de autoriteiten in België in staat om een grote terreuraanslag te voorkomen, die zou worden gepleegd door Belgische jihadisten die waren teruggekeerd uit Syrië. De Belgen hadden geluk, en blijkbaar weten ze dat. "Men heeft 24 politieagenten nodig voor het schaduwen van één enkele jihadi die is teruggekeerd uit Syrië," zeggen de Belgische ambtenaren. "We hebben gewoon niet de mankracht om een oogje op hen allen te houden." Er zijn ten minste 101 teruggekeerde Syrië-strijders in België, wat betekent dat een klein leger van bijna 2500 politieagenten nodig is om ze allemaal te volgen.

Het is nu een jaar geleden, het was in januari 2014, dat de toenmalige Franse minister van binnenlandse zaken en de huidige Minister-president, Manuel Valls, Frankrijk en Europa waarschuwden dat het op het punt stond om te worden "overspoeld" door het fenomeen van Europese jihadis door de terugkeer naar huis vanuit Syrië. Hij zei dat de dreiging "het grootste gevaar vertegenwoordigde waarmee we zullen worden geconfronteerd in de komende jaren."

December vorig jaar was het aantal teruggekeerde Syrië-strijders in Frankrijk naar schatting meer dan 200. Een van hen, Mehdi Nemmouche, heeft vier mensen vermoord in het Joods Museum in Brussel, België, in mei 2014. Op dat moment waren de Belgen verrast. Met het beleid van Europa met de open-grenzen, opgelegd door de Europese Unie, moeten de nationale autoriteiten niet alleen hun eigen islamitische terroristen bijhouden, die terugkomen uit Syrië, maar ook van die van andere EU-landen als die van plan zijn op hun grondgebied aan te vallen. Het is een onmogelijke taak.

Lessen uit de geschiedenis bevestigen dit. Officieel zijn er nu vijf miljoen moslims in Frankrijk vandaag de dag. Met inbegrip van de illegale immigranten is het getal waarschijnlijk bijna 6 miljoen, wat het tot 10 procent van de bevolking maakt.

In 1962 was Frankrijk betrokken bij een wrede oorlog in Algerije. Op dat moment waren er acht miljoen moslims in Algerije en één miljoen Franse. Die laatsten zijn de zogenaamde Pied-Noirs ("zwart-voeten"), vaak de tweede, derde of vierde generatie immigranten naar het land. In het geval van de 130.000 Joodse Pied-Noirs, waren hun voorouders zelfs al meer dan duizend jaar in Algerije, vóór de islamitische verovering van het land.

De Algerijnse moslims vochten voor onafhankelijkheid en begingen talloze terroristische aanslagen tegen de Pied-Noirs. De inzet van een half miljoen Franse troepen ter bescherming van de een miljoen Pied-Noirs is ontoereikend gebleken. Uiteindelijk werd Algerije onafhankelijk en werd een islamitische staat. Onder de dreiging van een fysieke uitroeiing werden meer dan 800.000 Pied-Noirs gedwongen om te 'repatriëren' naar Frankrijk.

Vorige maand werd de Franse journalist Éric Zemmour, de zoon van de Joodse Pied-Noirs en de auteur van de bestseller Le Suicide français (De Franse zelfmoord) beschuldigd van in een interview met de Italiaanse krant Corriere della Sera te hebben gesuggereerd dat de enige manier om te voorkomen dat er een burgeroorlog en chaos komt in Frankrijk, de uitzetting was van de islamitische immigranten. Hoewel Al Zemmour verkeerd was geciteerd, werd hij niettemin ontslagen als gevolg van de controverse in een televisie-talkshow, waaraan hij meer dan een decennium geleden had deelgenomen.

In Algerije waren een half miljoen Franse militairen niet in staat om een miljoen Fransen te beveiligen bij het controleren van een paar honderd terroristen binnen een groep van acht miljoen moslims. De vraag vandaag is: hoeveel politieagenten of soldaten zal de Franse staat nodig hebben voor het beschermen van 60 miljoen Fransen bij de controle van de islamitische extremisten binnen een groep van zes miljoen islamitische immigranten in Frankrijk?

Minister-president Valls zei vorige week dat Frankrijk in "oorlog is met het terrorisme, jihadisme en radicaal islamisme." Maar het Algerijnse voorbeeld toont aan dat het inzetten van een paar duizend Franse troepen nauwelijks toereikend is om deze oorlog te winnen. De leger- en politiekazernes, overheidsgebouwen en politici kan men beschermen, maar het is gewoon onmogelijk om alle kranten, universiteiten, kerken, synagogen, treinstations en winkels te beschermen.

Ondertussen is er het onvermogen van de Europese regeringen om hun eigen mensen te beschermen, alsook in Duitsland. In de stad Dresden, heeft de 'gewone man' organisatie Pegida wekenlang demonstraties georganiseerd tegen de islamisering van Duitsland. De Duitse autoriteiten hebben geprobeerd om te voorkomen dat de mensen deel zouden nemen in deze demonstraties, maar zonder succes.

Duitse bondskanselier Angela Merkel heeft Pegida beschuldigd van het aanzetten tot haat en heeft aan contra-demonstraties deelgenomen. Week na week echter groeide het aantal Pegida-demonstranten. Afgelopen zondag heeft Pegida echter aangekondigd dat het de demonstratie van deze week annuleerde na een ontmoeting met de politie. De Duitse autoriteiten beweerden te hebben vernomen dat islamitische extremisten van plan waren een aanval op Pegida te doen. Volgens Pegida zou het "onverantwoord" zijn een demonstratie te houden, want die zou de aanhangers en de stad Dresden blootstellen aan "onberekenbare risico's."

Aangezien de Duitse autoriteiten niet in staat waren de vreedzame demonstranten te beschermen tegen de dreiging van islamitische terroristen, was Pegida gedwongen om te doen wat de Duitse autoriteiten de hele tijd hadden gewild om te doen: Weg wezen en stoppen met klagen over de islamisering. Het ontbreekt de Europese autoriteiten aan de mankracht om het islamitisch extremisme te confronteren. Maar het lijkt hen ook te ontbreken aan de wil om dit te doen. Dientengevolge regeert de angst reeds in Europa.

En terwijl de Pied-Noirs in 1962 nog steeds een plek hadden om naartoe te worden "gerepatrieerd", is er voor de autochtone Europeanen die willen ontsnappen aan de islam nu gewoon geen vluchthaven meer. Niet zelfs in Dresden.

Bron: Europe Unable and Unwilling to Confront Islamic Extremism