Het belangrijkste artikel over ISIS dat je dit jaar zult lezen

17 februari 2015

Kudos aan Graeme Wood van The Atlantic, wiens hoogstandje over het ontluikende kalifaat in het Midden-Oosten ("Wat ISIS echt wil") het soort journalistiek is wat de media zou moeten doen, maar nooit doet.

Dit artikel is een absolute must-read, maar een verkorte versie - dat de belangrijkste punten samenvat - en is hieronder te lezen. Het is een verkorte versie van Graeme's werk, dat je eigenlijk gewoon moet hebben gelezen wanneer je de tijd hebt om het volledig op te nemen. De ernst van zijn bevindingen kan niet worden overschat.

Zie voor het volledige artikel What ISIS Really Wants - The Atlantic

ISIS veroverde Mosul in Irak vorig jaar juni, met een reeds in beslag genomen gebied met een oppervlakte dat groter dan het Verenigd Koninkrijk. Abu Bakr al-Baghdadi is sinds mei 2010 de leider, maar tot afgelopen zomer was zijn meest recente bekende verschijning op film een korrelig shot van een verblijf in Amerikaanse gevangenschap in kamp Bucca tijdens de bezetting van Irak. En dan op 5 juli van vorig jaar stapte hij de preekstoel op van de grote moskee van al-Nuri in Mosul, en leverde een Ramadan-preek af als eerste kalief in de afgelopen generaties - waarmee hij zijn korrelige resolutie upgradede naar een hogere, en zijn positie vanaf een opgejaagd guerrilla tot bevelhebber van alle moslims. Een grote instroom van jihadisten had dit tot gevolgd van over de hele wereld, en was ongekend in tempo en volume en dit wordt nog steeds voortgezet.

Onze onwetendheid betreffende de Islamitische Staat is in sommige opzichten begrijpelijk: het is een kluizenaars koninkrijk; weinigen zijn erheen gegaan die terugkeerden. Baghdadi heeft slechts eenmaal gesproken voor de camera. Maar zijn oproep en talloze andere propaganda-video's en encyclieken staan online, en de supporters van het kalifaat hebben krachtig gezwoegd om hun project kenbaar te maken als de Islamitische Staat. We kunnen zeker zijn dat hun staat vrede als een principekwestie verwerpt en hongert naar genocide. Zijn religieuze opvattingen maken dat hun staat grondwettelijk niet in staat zal zijn tot bepaalde soorten van aanpassing, zelfs als zouden die veranderingen voor haar voortbestaan kunnen zorgen. En het beschouwt zichzelf als een voorbode van - en topspeler in - het naderende einde van de wereld...

...In gesprekken dringt ISIS eropaan dat het niet zal - en niet kan - veranderen de bestuurlijke voorschriften die door de profeet Mohammed en zijn vroegste aanhangers in de islam zijn afgesloten. Ze spreken vaak in codes en zinspelingen die vreemd of ouderwetse klinken voor niet-moslims, maar die verwijzen naar specifieke tradities en teksten van het vroege mohammedanisme.

Om een voorbeeld te nemen: In september ripe Sheikh Abu Muhammad al-Adnani, de islamitische staat belangrijkste woordvoerder, moslims op in de westerse landen, zoals Frankrijk en Canada, om een ongelovige te zoeken en "om zijn hoofd met een steen in te slaan", of te vergiftigen of met een auto te overrijden, of "zijn oogst te vernietigen". Voor westerse oren zijn dit bijbels klinkende straffen - met steniging en gewas vernietigen - maar dan in een vreemde afwisseling met meer modern klinkende oproepen tot moord met een voertuig...

...Maar Adnani sprak niet alleen maar over afbraak. Zijn toespraak was doorspekt met een theologische en juridische discussie, en zijn aansporing om gewassen aan te vallen was een echo van de rechtstreekse orders door Mohammed om het water en de gewassen met rust te laten - tenzij de legers van de islam in een zelfbeschermende positie zaten, in welk geval moslims in het land van de kuffar, de ongelovigen, onbarmhartig moeten zijn en hen vergiftigen.

De realiteit is dat de islamitische staat islamitisch is. Zeer islamitisch. Ja, het heeft psychopaten aangetrokken en avontuuriers, grotendeels ontleend aan de ontevreden bevolkingen van het Midden-Oosten en Europa. Maar de godsdienst gepredikt door haar meest fervente aanhangers is afgeleid van de coherente en zelfs de geleerde interpretaties van de Islam...

...Ontkenning van de heiligheid van de Koran of van de profetieën van Mohammed is eenvoudig afvalligheid. Maar Zarqawi en de staat die hij gemaakt heeft, neemt het standpunt in dat een moslim door vele andere daden uit de islam verwijderd kan worden. Deze omvatten, in bepaalde gevallen, de verkoop van alcohol of drugs, dragen van westelijke kleding of het scheren van de baard, het stemmen bij verkiezingen - zelfs voor een moslimkandidaat - en het laks zijn in het opnoemen van andere mensen als afvalligen. Sjiitisch-zijn, wat de meeste Irakese Arabieren zijn, is voldoende om aan die standaard te beantwoorden, omdat de islamitische staat Shiisme als een soort vernieuwing beschouwt, en de Koran vernieuwen is zijn eerste perfectie weigeren. (De Islamitische Staat beweert dat de gemeenschappelijke sjiitische praktijken, zoals aanbidden op de graven van imams en openbare zelfkastijding, geen basis heeft in de Koran of in het voorbeeld van de profeet.) Dat betekent dat ongeveer 200 miljoen Shia zijn gemerkt voor de dood. Zo ook de staatshoofden van elk moslimland dat door de mens of hun regering gegeven rechten boven de Sharia hebben verheven, en wetten handhaven die niet gemaakt zijn door Allah.

Volgens de Takfiri-leer is de Islamitische Staat gebonden om de wereld te zuiveren door het doden van grote aantallen mensen. Het ontbreken van een objectieve rapportage vanuit het grondgebied maakt dat we de ware omvang van de slachting niet weten, maar de sociale mediaberichten uit de regio suggereren dat individuele executies min of meer voortdurend gebeuren, en massa-executies om de paar weken. Moslim-"afvalligen" zijn de meest voorkomende slachtoffers. Christenen lijken bestemd te zijn voor automatische executie als ze deze nieuwe regering niet weerstaan. Baghdadi staat het hen toe om daar te wonen, zo lang als zij een speciale belasting, bekend als jizya, betalen, en hun onderwerping erkennen. De autoriteit van de Koran staat in deze praktijk niet ter discussie...

Bernhard Haykel, de bekendste autoriteit betreffende de ideologie van IS, gelooft dat de groep bezig is om de islam te herleiden naar een gelovige reproductie van de vroege dagen van de islam met als norm de oorlog. Er is een serieuze obsessieve drang van de groep om zich te onderwerpen aan de gehele tekst van de Koran.

...Veel reguliere islamitische organisaties zijn zo ver gegaan om te zeggen dat de Islamitische Staat, in feite on-islamitisch is. Het is natuurlijk, geruststellend om te weten dat de overgrote meerderheid van de moslims geen interesse hebben om de Hollywood-films te vervangen door openbare executies als entertainment voor de avond. Maar moslims die de Islamitische Staat on-islamitisch noemen zijn normaal gesproken, zoals de Princeton geleerde Bernard Haykel die de belangrijke deskundige is betreffende de groepstheologie, me vertelde: "beschaamd en politiek correct, met hun suikerspin-weergave van de eigen religie," die negeert "waar hun godsdienst hen historisch en juridisch toe verplicht." Velen ontkennen de religieuze aard van de Islamitische Staat, zei hij, en zijn geworteld in een soort "interreligieuze-christelijke-nonsens traditie".

Musa Cerantonio, een Australische prediker waarvan gezegd wordt dat hij de belangrijkste werver is voor de IS, gelooft dat het kalifaat Istanboel zal bereiken voordat het wordt teruggeslagen door een leger van de anti-messias, wiens waarschijnlijke dood - als er nog een paar duizend jihadisten overblijven - de Apocalyps zal inluiden.

...Volgens Haykel zijn de rangen van de Islamitische Staat diep gefundeerd in de religieuze kracht. Korancitaten zijn alomtegenwoordig. "Zelfs de voetsoldaten spuien dit spul voortdurend," zei Haykel. "Ze staan voor hun camera's en herhalen hun primaire doctrines op een vormelijke manier, en ze doen dat de hele tijd." Hij beschouwt de bewering dat de Islamitische Staat de teksten van de islam heeft vervalst als absurd, en slechts als opzettelijke onwetendheid. "Mensen willen de islam vrijwaren," zei hij. "Het is een mantra: 'islam is een godsdienst van vrede'. Alsof er zoiets is als een 'islam'! Het is maar wat moslims doen, en hoe ze hun teksten interpreteren." Deze teksten worden gedeeld door alle soennitische moslims, niet alleen door de Islamitische Staat. "En deze jongens hebben net zoveel legitimiteit als iemand anders..."

...In Haykel's raming grijpen de strijders van de Islamitische Staat terug op het authentieke en vroege mohammedanisme en zijn ze bezig hun trouw te reproduceren aan de normen van oorlog. Dit probleem omvat een aantal praktijken waarvan de moderne moslims de neiging hebben om te verkiezen ze niet te erkennen als een integraal onderdeel van hun heilige teksten. "Slavernij, kruisiging en onthoofdingen is niet iets wat de grillige jihadisten plukken uit de middeleeuwse traditie," heeft Haykel gezegd. De Islamitische Staat-strijders "zitten midden in de middeleeuwse traditie en brengen de hele zaak naar vandaag..."

...De Koran specificeert kruisiging als een van enkele bestraffingen die is toegestaan voor de vijanden van de islam. De belastingen voor christenen vinden een duidelijke goedkeuring in de Soera Al-Tawba, het negende hoofdstuk van de Koran, die moslims instrueert om te vechten tegen christenen en Joden "totdat zij de jizya met onderdanigheid betalen, en zich ingetogen gedragen." De profeet, die voor alle moslims het voorbeeld is, heeft deze regels opgelegd en bezat slaven...

...Het laatste kalifaat was het Ottomaanse Rijk, dat zijn hoogtepunt bereikte in de 16e eeuw en ondervond toen een lange afdaling totdat de stichter van de Turkse Republiek, Mustafa Kemal Atatürk, het in 1924 wegvaagde. Maar Cerantonio erkent, zoals vele aanhangers van de islamitische staat, dat kalifaat niet als legitiem, omdat het niet een volledige handhaving van het islamitische recht doorvoerde, met stenigingen en slavernij en amputaties, en omdat de kaliefen niet afstamden van de stam van de profeet, de Quraysh.

Het woord werd gevoerd over het belang van het kalifaat door Baghdadi in zijn preek te Mosul. Hij zei dat de instelling van het doen herleven van het kalifaat - dat niet had gefunctioneerd behalve in naam, gedurende ongeveer 1000 jaar - een gemeenschappelijke verplichting was. Hij en zijn loyalisten hadden "zich gehaast om het kalifaat te verklaren" en een imam aan het hoofd te plaatsen, zo zei hij. "Dit is een plicht voor de moslims - een plicht die eeuwenlang verloren is gegaan... De moslims zondigden door het te verliezen, en ze hadden het altijd moeten proberen." Zoals bin Laden voor hem, sprak Baghdadi bloemrijk, met frequente schriftuurlijke toespelingen en voordrachten van de klassieke retorica. In tegenstelling tot bin Laden, en in tegenstelling tot de valse kaliefen van het Ottomaanse rijk is hij een Qurayshi...

...De kalief is verplicht tot het instellen van de Sharia. Elke afwijking zal hen die trouw zijn aan de kalief dwingen om hun fout te erkennen en in extreme gevallen, hen te excommuniceren en te vervangen indien hij erbij blijft. ("Ik ben geplaagd met deze grote zaak, geplaagd met deze verantwoordelijkheid, en het is een zware verantwoordelijkheid," zei Baghdadi in zijn preek.) In ruil daarvoor eist de kalief gehoorzaamheid - en degenen die blijven bij het ondersteunen van niet-islamitische regeringen, nadat ze naar behoren zijn gewaarschuwd en hen verteld is over hun zonde, worden gezien als afvalligen...

...Geestelijke Anmem Choudary zei dat sharia verkeerd is begrepen vanwege haar onvolledig toepassing door regimes zoals Saoedi-Arabië, die wel de moordenaars en dieven de handen afgesneden heeft. "Het probleem," zo legde hij uit, "is dat wanneer plaatsen zoals Saoedi-Arabië alleen de uitvoering doen van het Wetboek van strafrecht, en de sociale en economische rechtvaardigheid van de Sharia niet aanbieden - het hele pakket gewoon zal leiden tot haat jegens de Sharia." Dat hele pakket, zei hij, omvat de gratis huisvesting, voedsel en kleding voor iedereen, hoewel natuurlijk iedereen die zichzelf wenst te verrijken dit met werk kan doen.

Abdul Muhid, 32, gaat verder langs deze lijnen. Hij was gekleed in Moedjahedien kleren toen ik hem in een plaatselijk restaurant ontmoette: een portefeuille buiten zijn kleren, sjofele baard en Afghaanse muts en een beurs verbonden met wat leek op een schouder holster. Toen we gingen zitten, wilde hij graag zijn welzijn bespreken. De Islamitische Staat mag dan middeleeuwse-stijl straffen hebben voor morele misdaden (zweepslagen voor zuipen of ontucht, steniging wegens overspel), maar haar sociale-welzijn-programma is, althans in sommige opzichten, progressiever, in een mate die een MSNBC-man zou plezieren. Gezondheidszorg, zei hij, is gratis. ("Is dat ook niet vrij in Groot-Brittannië?" heb ik gevraagd. "Niet echt," zei hij. "Sommige procedures hebben dat niet als visie.") De bepaling van een sociale zekerheid is geen politieke keuze van de Islamitische Staat, zei hij, maar een verplichting die inherent is aan Allah's wet...

...Als we de bedoelingen van de Islamitische Staat eerder hadden geïdentificeerd, en beseften dat het vacuüm in Syrië en Irak hen voldoende ruimte bood om het uit te voeren, misschien dat wij dan minimaal druk hadden kunnen uitoefenen op Irak om de grens met Syrië te versterken en preventieve overeenkomsten kunnen sluiten met de soennieten. Dat zou ten minste het opwindende propaganda-effect hebben vermeden van het uitroepen van een kalifaat net na de verovering van Iraks derde-grootste stad. Net iets meer dan een jaar geleden vertelde Obama aan de The New Yorker dat hij ISIS beschouwde als de zwakkere partner al-Qaeda. "Als een juniorenteam zich in dure kleding steekt maakt hen dat nog geen sportsterren," zei de President...

...Een manier om de islamitische staat te ontdoen van de aantrekkingskracht voor haar aanhangers zou zijn om het militair te overmeesteren en de delen van Syrië en Irak te bezetten die nu onder kalifaat regels staan. Qaïda is onuitroeibaar omdat het, kakkerlak-achtig, kan overleven door ondergronds te gaan. De Islamitische Staat niet. Als het zijn greep verliest op het grondgebied in Syrië en Irak, is het niet langer een kalifaat. Kalifaten kunnen niet bestaan als ondergrondse bewegingen, omdat een territoriale autoriteit een eis is: neem het commando weg over het grondgebied, en allen die de eed van trouw deden zijn niet langer gebonden. Eerdere toezeggingen zouden natuurlijk blijven zoals de aanval op het westen en het onthoofden van hun vijanden, maar dan als freelancers. Maar de propagandawaarde van het kalifaat zou verdwijnen, en daarmee de vermeende religieuze plicht daarheen te immigreren en het te dienen...

...Als het goed wordt ingesloten, dreigt de islamitische staat zichzelf ongedaan te maken. Geen enkel land is bondgenoot, en haar ideologie zorgt ervoor dat dit zo zal blijven. Het land dat het onder controle heeft, hoewel het uitbreidt, is meestal onbewoond en woest. Als het dan stagneert of langzaam kleiner wordt, zal haar bewering dat het de aanjager is van de wil van Allah en de dienaar van de Apocalyps, dan verzwakken, en minder gelovigen aantrekken. En zoals meer verslagen van ellende van binnen uitgelekt zijn, zullen radicale islamitische bewegingen elders ook in diskrediet worden gebracht: niemand heeft ooit zo hard geprobeerd om de strenge Sharia door geweld in te voeren. Dit is het hoe het eruit ziet...

...Het zou makkelijk zijn, zelfs ontlastend, om het probleem van de islamitische staat "een probleem met de islam" te noemen. De godsdienst staat vele interpretaties toe, en aanhangers van de Islamitische Staat staan moreel voor de keuze voor welke ze moeten kiezen. Zo kan maar gewoon poneren dat de Islamitische Staat on-islamitisch is, en contraproductief, vooral als degenen die hun boodschap horen en ook de heilige teksten hebben gelezen en de goedkeuring gezien van veel van de kalifaat praktijken die duidelijk daarin beschreven zijn.

Moslims kunnen nu zeggen dat slavernij niet legitiem is, en dat kruisiging verkeerd is op dit historische moment. Velen zeggen dat ook. Maar ze kunnen niet de slavernij of kruisiging veroordelen zonder in tegenspraak te zijn met de Koran en het voorbeeld van de profeet. "Slechts de principiële grondslag die de tegenstanders van de Islamitische Staat kunnen innemen is door te zeggen dat bepaalde kernteksten en traditioneel onderwijs van de islam niet langer geldig is," zegt Bernard Haykel. Dat zou wel een echte daad van afvalligheid zijn.

Bron: Doug Ross @ Journal: The most important article about ISIS you will read this year