Bezochten Israëlische Arabieren en Linksen de huizen van Joodse slachtoffers?

Je kunt het niet helpen, maar je krijgt een gevoel van walging over de reacties ter linkerzijde over de joodse slachtoffers van terreur.

4 augustus 2015 - door Giulio Meotti

Meer dan 300 mensen uit het gebied Gush Etzion traden aan in een gebedswake voor de slachtoffers van de Molotov-cocktail-aanslag in Doema. Maar slechts drie Arabieren kwamen om deel te nemen.

Een paar uur later bezochten 100 Joodse bezoekers het huis van de familie van de 18 maanden oude Ali, die tragisch omkwam toen naar men verwacht "Joodse brandstichters" twee huizen in het dorp in brand staken. Het Joodse bezoek aan de familie werden georganiseerd door de groep Tag Meir (Kaartje van licht) tegen het "anti-Arabische racisme".

Twee zulke nobele Joodse initiatieven, twee bewijzen van de gruwelijke dubbele moraal in het conflict.

Helaas kan ik me niet herinneren dat Arabieren toestromen naar de huizen van de families van de Israëli's die zijn gedood door Arabieren in schietpartijen, steekpartijen en aanslagen die in het afgelopen jaar zijn uitgevoerd, toen de terreur op routine doordraaide.

Hoeveel honderden Palestijnse Arabieren kwamen er om hun medeleven te laten zien aan de ouders van Gilad, Eyal en Naphtali vorig jaar? Niemand.

Ik weet niet van de Palestijnse Arabische imams die hebben gebeden voor de kleine Adele Biton, die stierf aan een longontsteking na aan een enorme neurologische schade te hebben geleden als gevolg van een rotssteen die haar trof terwijl ze in haar moeders auto lag. En ook niet voor de honderden andere Joodse kinderen die zijn afgeslacht of gewond door Arabische terroristen.

Hoeveel honderden Palestijnse Arabieren kwamen er om enig medeleven te laten zien aan de ouders van Gilad, Eyal en Naphtali vorig jaar? Niemand.

Maar hetzelfde geldt voor onze Israëlische Linksen. 'Tag Meir' heeft de familie van Shelly Dadon, die werd vermoord door Arabieren, niet bezocht. Label Meir heeft de families niet bezocht van de drie jongens die gedood werden door Hamas. Hebben ze een bezoek gebracht aan het huis van de afgeslachte familie Fogel in Itamar?

Laat u niet misleiden: er is iets vreselijk ziek in dit Israëlische seculiere linkse Jom Kipoer. Het is een zichzelf onderhoudend proces, dat begon toen Yitzhak Rabin het prachtige Israëlische meisje Ofra Felix, die gedood werd door de terroristen in 1995, "een slachtoffer van het vredesproces" noemde. Een slachtoffer van de Israëlische nobele poging om vrede met vijanden te sluiten? Waarom zijn er slachtoffers als er een vredesproces is? Dat is een krankzinnig mentaliteit. En Ofra was "een kolonist".

Toen de IDF terug werd gestuurd naar Judea en Samaria om de terroristen te verslaan (nadat de Oslo-akkoorden waren mislukt en zelfmoordaanslagen de norm werden), gingen twee Joodse lievelingen van de mondiale media, David Grossman en Amos Oz, de Palestijnse Arabieren met hun olijfoogst helpen. Toen slachtte Hamas twee Joodse meisjes af in de nabijgelegen "nederzetting", Linoy Sarussi en Hadas Turgeman. Grossman en Oz bezochten niet eens deze Israëlische gezinnen.

Dit is het eerste en meest fundamentele verschil tussen de tegenstanders in een oorlog tussen beschavingen in het Midden-Oosten: Arabieren juichen over vermoorde Joden, en Joden huilen over gedode Arabieren.

Maar er is nog een ander verschil ook: Palestijnse Arabieren hebben honderden joodse kinderen en zuigelingen in koelen bloede vermoord en de wereld vergaf hen. De Joden kunnen - ja, mogelijk - een moslimkind hebben gedood, maar de wereld zal het hen nooit vergeven.

Bron: Did Israeli Arabs and Leftists Visit the Homes of Jewish Victims? - Op-Eds - Arutz Sheva