Na de nucleaire deal is alles mogelijk

3 augustus 2015 - door Vic Rosenthal

Michael Crowley heeft onlangs gespeculeerd dat

Regeringsambtenaren zijn bezig met het verkennen van een Syrië-oplossing, waarbij Iran het vertrek van Assad en zijn top officiren zou steunen — de belangrijkste eis van de rebellen — met behoud van een regeringsinfrastructuur. Rusland, dat Assad steunt, zou het ook eens moeten zijn. Zo ook de soennitisch-islamitische landen, met inbegrip van Saoedi-Arabië, Turkije en Qatar, die de wapens en het geld leveren aan de oppositie strijders.

Laten we ons eens voorstellen hoe een dergelijke 'oplossing', gezien de uitkomst van de onderhandelingen van de Obama-regering, zou kunnen uitwerken.

Ten eerste kunnen we het deel van de soennitische Arabieren die het er mee eens moeten zijn, verliezen. Zij hoeven niet in te stemmen met de Iran-deal, dus waarom zou de regering daar zorg over hebben nu? De Turken kan het niet schelen. Ze hebben al gekregen wat ze willen van Obama, de toestemming om de Koerden te bombarderen. Zoals al ten minste drie keer is gebeurd sinds de jaren 1920, heeft het westen de Koerden verraden; zij zullen worden weerhouden van de verwezenlijking van het zelfbeschikkingsrecht die zo ongemakkelijk is voor Turkije en Iran.

Massamoordenaar en chemische wapens liefhebber Bashar al-Assad zou ergens in ballingschap gaan. Misschien zal het hem zelfs worden toegestaan om een stukje van zijn voormalige land te behouden als een enclave voor zichzelf en zijn loyalisten. In elk geval zou hij dan ooit gelukkig leven van zijn Zwitserse bankrekeningen, onder de gezamenlijke bescherming van de VS, Rusland en Iran.

Een pro-Iraanse marionettenoverheid, die zelfs nog minder zelfstandig zou zijn dan die van Assad, zou worden vastgesteld. Deze regering zou moeten vechten tegen het 'terrorisme', dat zal worden gedefinieerd als elke oppositie tegen hen – net zoals Assad het vandaag doet. Het verschil zou zijn dat nu de VS, alsmede Iran en Rusland, aan hun kant staan, misschien zelfs met het verstrekken van luchtsteun. Zonder behoefte aan deze smakeloze vat-bommen of low-tech chloor-cilinders! Dit zou in naam van de "stabiliteit" natuurlijk ISIS onderdrukken. Jammer voor de Syrische soennieten die nog niet uit het land zijn gevlucht.

De deal zou ongetwijfeld de vrije hand aan Iran geven in Libanon, dat zelfs het restje van onafhankelijkheid die het nog steeds bezit kan verliezen.

En waarom - zal niet aan Israël worden gevraagd - zou het niet de Golan-hoogvlakte teruggeven aan dit nieuwe Syrië? Het kan zeker worden vertrouwd als de VS erachter staat.

Mijn vrouw zei vanmorgen dat als Obama en Kerry hadden onderhandeld over het München-verdrag, dan zou Hitler naast een stuk van Tsjecho-Slowakije, ook nog $150 miljard hebben gekregen (OK, iets minder aan dollars van 1938), evenals immuniteit voor het ontwikkelen van hun V2-raketprogramma, en vrij van inmenging, met een belofte dat het Westen een eventuele toekomstige agressie over het hoofd zou zien (Ja, dit staat in de Iran-deal). Een Syrië-deal zou zoiets zijn als de geallieerden die Hitler zouden helpen met het instellen van het Vichy-regime in Frankrijk.

Na de nucleaire deal is absoluut alles mogelijk.

Bron: Abu Yehuda | A blog about the struggle to keep the Jewish state