Een profetie over Elam
26 oktober 2013 | door Jack Kelley
“Hetgeen als het woord van de HEERE tot de profeet Jeremia gekomen is tegen Elam, aan het begin van het koningschap van Zedekia, koning van Juda...” (Zedekia regeerde het Zuidelijke Koninkrijk van 597 tot 586 vC).
Zo zegt de HEERE van de legermachten:
“Zie, Ik ga de boog van Elam breken, de keur van hun gevechtskracht. Ik zal over Elam doen komen vier stormwinden, van de vier einden van de hemel, en Ik zal hen verstrooien naar al deze windstreken. Er zal geen volk zijn waarheen de verdrevenen uit Elam niet zullen komen. Ik zal Elam ontsteld doen staan ten overstaan van hun vijanden, ten overstaan van wie hen naar het leven staan. Ik zal onheil over hen brengen: Mijn brandende toorn, spreekt de HEERE. Ik zal het zwaard achter hen aan zenden, tot Ik aan hen een einde zal hebben gemaakt. Ik zal Mijn troon opstellen in Elam en koning en vorsten vandaar verdelgen, spreekt de HEERE. Maar het zal in later tijd gebeuren dat Ik een omkeer zal brengen in de gevangenschap van Elam, spreekt de HEERE. ” (Jeremia 49:34-39).
Sem, een zoon van Noach, was de vader van alle semitische voken (voornamelijk Joden en Arabieren). Elam was de oudste zoon Sem (Genesis 10:22). Hij werd geboren na de zondvloed en was de patriarch van de Elamieten. Zijn nakomelingen vestigden zich in de vallei tussen de noord-oostelijke kust van de Perzische Golf en het Zagros gebergte, waarvan sommigen geloven dat daar de ark van Noach tot stilstand zou zijn gekomen.
(Genesis 11:2 zegt dat na de zondvloed de nieuwe bevolking zich over de aarde verspreidde vanuit het oosten. Zij vonden een vlakte in Sinear en vestigden zich daar. Deze vlakte is daar waar de Tirgis en Eufraat parallel aan elkaar stromen in de richting van de Perzische Golf. Het werd bekend als Mesopotamië wat betekent “tussen de rivieren”. De Zagros bergen liggen ten oosten van Mesopotamië terwijl de berg Ararat, de traditionele locatie van de Ark, enkele honderden mijlen naar het noorden ligt.)
De hoofdstad Elam was Susa, een van ‘s werelds eerste steden na de overstroming, en was een regionaal centrum voor vele eeuwen, totdat het werd vernietigd door Ashurbanipal, de laatste van de grote Assyrische koningen, in 647 v.Chr. Zoals het de gewoonte was van de Assyrische koningen, verwijderde hij veel van de overlevende Elamieten uit hun thuisland. Hij nam ze mee naar het voormalige noordelijke koninkrijk van Israël, dat 74 jaar eerder door Assyrië werd veroverd, waar ze werden gehuisvest onder de Israëlieten die daar waren gebleven.
Dat was slechts het begin
Maar dit vervulde niet de profetie van Jeremia, die nog niet gegeven was en nog minstens 50 jaar later kwam. Susa werd herbouwd, slechts om opnieuw veroverd te worden, dit keer door de Perzische koning Cyrus. Het werd opnieuw verbouwd en gerenoveerd door koning Darius de Grote om te dienen als de hoofdstad van het Perzische Rijk. Susa werd in Daniël 8:2 genoemd als de plaats waar de profeet een visioen kreeg, dat is opgetekend in Daniël 8 over de latere verovering van het Perzische rijk door Alexander de Grote. Deze profetie werd tweehonderd jaar later vervuld toen Susa zich overgaf zonder een strijd met Alexander.
Daniel 8:2 identificeert Susa als zijnde in de provincie Elam, met de vermelding dat het al een deel was van het Perzische Rijk op dat moment. Uit deze korte geschiedenis blijkt dat alles behalve het laatste vers van Jeremia’s profetie met de Assyrische en Perzische veroveringen werd vervuld. Tussen haakjes, Daniel is begraven in Susa en zijn graf is bewaard gebleven tot op de dag van vandaag, want hij is altijd zeer vereerd onder de Perzische volk.
Wie zijn deze mensen?
Een punt kan worden gemaakt voor de opvatting dat “Perzische” en “Elamitische” niet twee namen zijn voor dezelfde mensen, maar dat na Elam te hebben overwonnen, Perzië de opvolger werd van Elam, waarvan de oorspronkelijke bewoners, zoals Jeremia's profetie weergeeft, zijn verstrooid naar de vier windstreken en afwezig in de bladzijden van de geschiedenis al meer dan 2500 jaar. Bewijs van het verschil in herkomst tussen de Elamieten en de Perzen kwamen uit de mond van niemand minder dan de Perzische koning Darius de Grote, die dit zei:
“Ik ben Darius, de grote koning, de koning der koningen, de koning van vele landen en vele mensen, de koning van dit uitgestrekte land, de zoon van Wishtaspa van Achaemeniden, Perzisch, de zoon van een Perzische, ‘Arisch’, van het Arische ras” (Uit Darius de Grote Inscriptie in Naqshe-e-Rostam).
Sommige geleerden zeggen dat Iran betekent “land van de Ariërs” en beweren dat de Iraniërs geen afstammelingen zijn van Sem, zoals de Elamieten dat waren, maar meer waarschijnlijk van Jafeth afkomstig, wiens nakomelingen meestal Kaukasiërs zijn. Dit ondersteunt de opvatting dat Elam en Perzië niet verschillende namen zijn voor dezelfde mensen. Ook de moedertaal van de twee groepen waren verschillend.
Dit kan verklaren waarom Ezechiël, die schreef vanuit Babylon en tegelijkertijd met Jeremia in Jeruzalem aan het schrijven was, dat een van de belangrijkste deelnemers aan de Slag van Ezechiël 38 Perzië is, en niet Elam. God zou hem hierover hebben geïnformeerd, zoals Hij deed voor Jeremia, dat de Elamieten zouden worden overwonnen en verstrooid naar de vier windstreken door hun Perzische buren.
Het kan ons ook helpen te begrijpen waarom de Arabieren van het Midden-Oosten vandaag de dag zo gekant zijn tegen de Iraniërs in het verkrijgen van welke vorm ook van politiek of militair voordeel ten opzichte van hen. Hoewel ze dezelfde religie (Islam) delen zijn de Perzen geen Arabieren. Als voorbeeld, wanneer je ons volgt, heb je waarschijnlijk gelezen over de Saoedische functionarissen die hebben aangekondigd dat als gevolg van het Amerikaanse streven naar een meer coöperatieve relatie met Iran, het Saoedische koninkrijk voortaan haar interactie met de VS zal beperkend en de eigen weg gaan, waar het de Midden-Oosten zaken betreft.
(Van mijn dagen als business consultant herinner ik me dat een van de eigenaren van een firma die klant was, over de telefoon sprak in een taal die ik niet herkende. Voor hij ophing vroeg ik welke taal hij had gesproken. “Het was Farsi,” zei hij, “de Perzische taal.”
“Dan bent u een Arabier,” antwoordde ik.
Voor een ogenblik dacht ik dat ik hem had beledigd. Maar alsof hij een kind aan het corrigeren was, zei hij: “Perzen zijn geen Arabieren. Wij zijn blanken.”)
Maar er is een vers dat ons verhindert om te verkondigen dat de profetie van Jeremia volledig in de geschiedenis is vervuld. Jeremia 49:39 zegt: “Maar het zal in later tijd gebeuren dat Ik een omkeer zal brengen in de gevangenschap van Elam, spreekt de HEERE.”
Wat gebeurde er met Elam?
Er is geen verslag over een hernieuwde opkomst van de Elamieten sinds de Perzische verovering 2500 jaar geleden. Sommigen zeggen dat Jeremia 49:39 momenteel is vervuld door de Iraniërs. Ze zeggen dat dit mede is vanwege de primaire nucleaire installaties van Iran, die in het gebied staan dat ooit Elam werd genoemd. De onlangs voltooide kernreactor in Bushehr ligt aan de oostelijke kust van de Perzische Golf in het hart van het oude Elam. Als dat het geval is, dan is Gods herstel van Elam's fortuin zowel kort als lukraak, en staat tegenover Gods plan voor Israël, en is het gedoemd te eindigen in nog meer vernietiging.
Momenteel is de meest populaire opvatting dat de volledige vervulling van de profetie van Jeremia voor onze tijd is, en binnenkort zal plaatsvinden via een Iraanse nederlaag in de Slag van Ezechiël 38. Maar als dat waar is, dan zal het Iraanse volk moeten worden verstrooid onder alle volken na hun nederlaag en dan op een of andere manier Gods gunst herwinnen tijdens Daniëls 70ste Week om zo aan het laatste vers te voldoen. Er is gewoon geen goede reden om te geloven dat dit zal gebeuren. Na een korte verwijzing in Ezechiël 38:5, wordt de toekomst van Perzië nooit meer in de Bijbel genoemd.
Ik denk dat het redelijk is om te zeggen dat de profetieën slechts gedeeltelijk vervuld zijn in de geschiedenis, om de ultieme vervulling te verwachten in onze toekomst. Het idee dat een gedeeltelijke historische vervulling wijst op een volledige toekomstige vervulling is een gevestigd principe in de Bijbel. Twee voorbeelden die we onlangs hebben beoordeeld zijn Jesaja 17 en Psalm 83. De letterlijke en volledige vervulling van deze profetieën zijn nog niet gebeurd.
Maar uit mijn onderzoek blijkt dat slechts een deel van Jeremia’s profetie een vraagteken blijft en dat is vers 39. De Elamieten waren verslagen en verstrooid onder de volkeren net zoals Jeremia voorspelde. De natie heeft opgehouden te bestaan en er is geen melding meer van hen gemaakt sindsdien.
Er zijn andere gevallen van volken die geheel zijn weggevaagd uit de geschiedenis en dan opeens weer verschijnen. Israël en Babylon zijn twee duidelijke voorbeelden daarvan. Maar over beide zijn er meerdere hoofdstukken met gedetailleerde beschrijvingen van hun hernieuwde opkomst en hun daaropvolgende lot. Over Elam krijgen we geen definitief vers.
Laten we proberen voorzichtig te zijn
Ik denk dat er een aantal mensen vandaag de dag schuldig zijn aan een interpretatie van de Bijbelse profetie in het licht van de huidige gebeurtenissen, die als het tegenovergestelde wordt verondersteld om te gebeuren. We worden dan verondersteld dat we actuele gebeurtenissen interpreteren in het licht van de Bijbelse profetie. Deze mensen lezen het wereldnieuws en zoeken dan in de Bijbel naar profetische verzen die lijken te passen, zonder volledig hun geschiedenis te onderzoeken om te zien in hoeverre ze al vervuld zijn. Velen van hen zijn beginnelingen waar het de Bijbelse profetie betreft, maar anderen zouden beter moeten weten.
We moeten ook niet vergeten dat de Bijbelse profetie alleen de wereldgeschiedenis belicht waar het Israël betreft. Grote imperiums zijn gekomen en gegaan tijdens de afwezigheid van Israël zonder ook maar een zweem over hun bestaan in de Bijbel. Zelfs de Verenigde Staten, zonder twijfel een van de meest succesvolle van allemaal, ontbreekt in de profetische verslag. Je kunt me niet vertellen dat God niet wist dat deze rijken zouden komen, zodat hun afwezigheid betekent dat Hij ze als niet relevant ziet voor Israëls lot. Begrijp me niet verkeerd, Hij heeft hen allemaal gebruikt voor Zijn plan met Zijn volk, en zij werden allen gezegend door hun deelname daaraan. Maar hij vond geen van hen het vermelden waard, omdat Hij er niet echt behoefte aan had, aan niet een van hen, om Zijn plan te vervullen.
Ik kan eerlijk gezegd niet zeggen hoe of wanneer God Elam’s lot zal herstellen. Maar op basis van wat ik op dit moment weet, ben ik het niet eens met de opvatting dat Iran de vervanging is voor Elam in Jeremia 49:34-39. De waarheid is, dat we niet Jeremia 49 moeten lezen van wat er zal gebeuren met Iran, en de Bijbel zegt niet hoe of wanneer Elam zal worden hersteld. Het enige wat we zeker weten is dat God het zei en daarom zal Hij het ook doen.