De Pinkster Profetie

Door Gary Stearman op 30 april 2013

Elk jaar rond deze tijd heroverweeg ik de studies die ik in het verleden gedaan heb, en vergeet nooit de eerste keer dat ik het belang besefte van de Joodse feesten. We hebben geen formele vieringen net zoals de Joden, maar we doen wel mee in hun jaarlijks voorbijkomen, als de parade van Gods meesterplan voor alle tijden.

Dit nummer van ons magazine is geheel gewijd aan het bestuderen van de krachtige beelden, speciaal van het bijbelse feest van Pinksteren. Dit artikel is een van de drie studies, die Pinksteren verbindt met de profetische bestemming van de kerk. Iedereen met een basiskennis van de Bijbel weet dat de kerk werd geboren op Pinksteren. Het ligt in het centrum van Israëls zeven feesten, op het hoogtepunt van de cyclus van feesten. Bijbels, cultureel en historisch gezien, is de symbolische kracht van Pinksteren ongeëvenaard. Het is beladen met een diepe betekenis en vol met verhalen die spreken van Gods liefde en Zijn profetische beloften. Wij zijn van mening dat er een natuurlijke verbinding is tussen Pinksteren en de Opname van de gemeente.

Als u gelijke tred houdt met de huidige nieuws uit de wereld van de christelijke profetiestudies, hebt u waarschijnlijk gehoord dat de Opname wellicht deze maand zou kunnen gebeuren ... op Pinksteren. Dit jaar, omdat de viering ervan samenvalt met de datum van de 65e verjaardag van Israël, nauwkeurige beschouwing is hierbij nodiger dan normaal. Sommigen hebben verklaard dat de langverwachte wegrukking kan komen gedurende de periode die begint op dinsdagavond 14 mei. Op dat moment, zeggen ze, zal de gemeente worden binnengehaald, wat de mondiale politiek zal destabiliseren en zal leiden tot het tumult van een oorlog in het Midden-Oosten. Die oorlog, of misschien het begin van een reeks van gevechten in die oorlog, zal de macht van de Verenigde Staten vernietigen. Oftewel, zo is de theorie.

We hebben lang gepleit voor de opvatting dat Pinksteren een type is van de opname, niet dat de opname precies zal moeten komen op een bepaalde Pinksterdag, maar wel dat dit tijdstip mogelijk is, misschien zelfs waarschijnlijk. Wij zijn van mening dat het van het hoogste belang is dat we actief zijn en inspelen op de op handen zijnde terugkeer van Christus, elke dag. In Paulus' brief aan Titus wordt voor deze stelling duidelijk gepleit:

"...terwijl wij verwachten de zalige hoop en verschijning van de heerlijkheid van de grote God en onze Zaligmaker, Jezus Christus. Hij heeft Zichzelf voor ons gegeven, opdat Hij ons zou vrijkopen van alle wetteloosheid en voor Zichzelf een eigen volk zou reinigen, ijverig in goede werken." (Titus 2:13,14).

Dit jaar valt het Joodse festival genaamd Sjavoeot [Weken] of Pinksteren, op de woensdag en donderdag, de 6de en 7de van de maand Sivan, wat overeenkomt met de 15e en 16e mei. Maar sinds de bijbelse beschrijving van dit festival, dat het altijd op een zondag plaatste, zouden sommigen zeggen dat de dichtstbijzijnde en waarschijnlijkste datum zowel de zondag ervoor of erna zou kunnen vallen: hetzij op 12 mei of 19 mei. Eigenlijk is deze onzekerheid heel geschikt, aangezien Pinksteren "het feest zonder datum" is. In werkelijkheid is zijn verschijning, zoals oorspronkelijk werd berekend door de nieuwe maan met het Pascha en daarna zeven weken aftellen, vrij flexibel.

[Opmerking editor. Oorspronkelijk moesten er zeven weken geteld worden vanaf het Eerstelingenfeest - zie later in het artikel - en die viel op de dag na de wekelijkse sabbath nadat het Pesach was gevierd. Later is men daarvan afgeweken en gaan tellen vanaf de eerste dag van het feest van de ongezuurde broden.]

Pinksteren, het oogstfeest, valt in het midden van de zeven grote feesten van de Joodse kalender. Dat zijn Pascha, de Ongezuurde broden, de Eerstelingen, Pinksteren, Rosj Hasjana, Jom Kippoer en het Loofhuttenfeest.

De eerste drie komen in het voorjaar van het jaar, de laatste drie komen in de herfst. De drie openingsfeesten zijn de uiting van Christus' eerste komst. Pascha en ongezuurde broden verbeelden Zijn dood en begrafenis. Op het Eerstelingenfeest herrees Hij uit de dood.

De laatste drie feesten zijn de voorbode van zijn wederkomst. Rosj Hasjana illustreert de oordelen in de Dag van de Heer. Jom Kippoer, of de Grote Verzoendag, is voorbode van Christus' verschijning aan het eind van de Verdrukking. Loofhuttenfeest beeldt de vestiging uit van Zijn Koninkrijk.

Samen genomen vormen de feesten een soort tijdlijn, te beginnen met Christus' offer en opstanding in het voorjaarsfeesten, en eindigen zoals beschreven in de herfstfeesten met Zijn wederkomst in oordeel en de oprichting van Israël in het tijdperk van zijn Koninkrijk. In het midden van al deze activiteiten staat Pinksteren als een baken met het markeren van de komst van Gods Heilige Geest, en de stichting van het lichaam van Christus, de Gemeente. Voorts geeft het de grote oogst aan aan het eind van de tijd.

Jezus en de Oogst

In Matteüs 13:39 zei Jezus: "De oogst is het einde van de wereld." Hiermee bedoelde Hij dat de gebeurtenissen in de eindtijd zouden uitmonden in een grote oogst van zielen.

In overeenstemming met het oogstthema eren de Joden Pinksteren als de dag die de hemelen hebben bewaard voor het oordeel van de vruchten aan de bomen. We worden herinnerd aan de woorden van Christus: Door hun vruchten zult gij hen kennen." (Matt. 7:20).

Op Pinksteren zond Hij Zijn Heilige Geest, met het creëren van het lichaam van Christus - de gemeente - zoals we die vandaag kennen. Sinds die tijd is zijn doel geweest om te getuigen voor Hem "tot aan het uiterste der aarde" (Handelingen 1:8). Christus vergeleek evangelisatie met het planten van zaad dat rijpt tot aan de tijd van de oogst. Zijn terugkeer naar Zijn mensen zou het volgende evenement zijn in de christelijke profetische kalender. Opmerkelijk na Eerstelingen, de volgende belangrijke datum op de feesten-kalender, is Pinksteren.

In het tijdperk van de Tempel vierden de Joden op dramatische wijze het feest der Eerstelingen (Hebreeuws: Omer). Op de zondag na het Pascha stond de hogepriester met de Omer om de eerste verzameling van de graanoogst aan te bieden. In Leviticus 23:11 wordt het genoemd: "de schoof". Dit aanbod werd geteld als de eerste dag. "Het tellen van de Omer" volgde gedurende vijftig dagen tot Pinksteren:

"U moet dan vanaf de dag na de sabbat gaan tellen, vanaf de dag dat u de schoof van het beweegoffer gebracht hebt. Zeven volle weken zullen het zijn. Tot de dag na de zevende sabbat moet u vijftig dagen tellen. Dan moet u de HEERE een nieuw graanoffer aanbieden. Uit uw woongebieden moet u twee broden meebrengen, bestemd voor een beweegoffer. Ze moeten van twee tiende efa meelbloem zijn, met zuurdeeg gebakken; het zijn de eerstelingen voor de HEERE." (Lev. 23:15-17).

De bovengenoemde "vijftig dagen" typeren de verlossing. Voor Joodse geleerden staat deze periode voor de rijping van de relatie tussen God en Israël. Voor christenen heeft het de functie van de komst van de Heilige Geest. Christus stond op uit de doden als de Eersteling (de Omer), en engelen beloofden Zijn terugkeer "op dezelfde manier".

Zoals Paulus het later uiteenzette met het beschrijven van de opstanding: "Maar ieder op de voor hem bepaalde tijd: Christus als eerste en daarna, wanneer hij komt, zij die hem toebehoren." (1 Korintiërs 15:23).

Maar er zijn risico's in de landbouw om een oogst te verkrijgen. Jezus sprak vaak over dit feit:

"Hij antwoordde en zei tegen hen: Hij die het goede zaad zaait, is de Zoon des mensen. De akker is de wereld, het goede zaad zijn de kinderen van het Koninkrijk en het onkruid zijn de kinderen van de boze. De vijand die het gezaaid heeft, is de duivel; de oogst is de voleinding van de wereld en de maaiers zijn engelen. Zoals dan het onkruid verzameld en met vuur verbrand wordt, zo zal het ook zijn bij de voleinding van deze wereld: de Zoon des mensen zal Zijn engelen uitzenden, en zij zullen uit Zijn Koninkrijk verzamelen alle struikelblokken, en hen die de wetteloosheid doen, en zij zullen hen in de vurige oven werpen; daar zal gejammer zijn en tandengeknars. Dan zullen de rechtvaardigen stralen als de zon, in het Koninkrijk van hun Vader. Wie oren heeft om te horen, laat hij horen." (Matt. 13:37-43).

In het tellen elke dag, vanaf de openbare aanbieding van de Omer, is het tegenbeeld van het kijken naar de gewassen die men teelt. Iedereen die boeren heeft gezien in hun handelingen, weet dat hun routine beladen is met onvoorspelbaarheid, wat met veel angstig kijken samen gaat. Naast al het onkruid zijn er plagen als droogte, ziekte en slecht weer, die allemaal de uiteindelijke uitkomst van zijn oogst bedreigen.

De oogst zal ook gepaard gaan met het equivalent van dorsen. Het goede graan moet uiteindelijk worden gewand en uiteindelijk vermalen tot fijn meel, waardig om mee te bakken.

De slechte wereld

Zoals hierboven aangegeven in Leviticus, begint de vijftig-dagen telling met de eerste schoof en eindigt met twee broden, elk gebakken met zuurdesem.

Met Pinksteren is de oogst van zielen in het gemeente-tijdperk voltooid. De twee gebakken broden worden omhoog gehouden door de priester, als vertegenwoordigend de verlosten. Ze worden opgetild boven de aarde, wat suggereert een opklimmen naar de hemel. En ze zijn gebakken met zuurdesem.

Maar waarom zouden ze gezuurde broden zin? We weten uit de hele Schrift, dat het rijsmiddel een type van het kwaad is, een verdorvenheid. Op Pesach werd alleen ongedesemd brood gegeten. Jezus waarschuwde zijn volgelingen ook: "6 Ziet toe en wacht u voor de zuurdesem van de Farizeeën en Sadduceeën" (Matt. 16:6).

Bovendien heeft Hij eens tegen Zijn discipelen gezegd: "Een andere gelijkenis sprak Hij tot hen: Het Koninkrijk der hemelen is gelijk aan zuurdeeg, dat een vrouw nam en in drie maten meel deed, totdat het helemaal doorzuurd was." (Matth. 13: 33).

Velen hebben gereageerd op Zijn verklaring, zeggende dat de drie maten meel de drie groepen mensen vertegenwoordigen waarover gesproken wordt in de Schrift: Joden, heidenen en de gemeente. Allen zijn aangetast door het kwaad en hebben verlossing nodig. De vrouw? Zij is niemand minder dan de figuur van het Mysterieuze Babylon.

Dispensationeel belang van Pinksteren

In bedelingen sprekend over Pinksteren is dit van groot belang. Beginnende met Noach en de zondvloed heeft dit het moment gemarkeerd dat de ene bedeling verandert in een andere.

"In de tweede maand, op de zevenentwintigste dag van de maand, was de aarde droog geworden. Toen sprak God tot Noach: Ga de ark uit, u, uw vrouw, uw zonen en de vrouwen van uw zonen met u. Laat al de dieren die bij u zijn van alle vlees, de vogels, het vee en alle kruipende dieren, die over de aarde kruipen, met u naar buiten gaan, zodat zij zich overvloedig uitbreiden op de aarde en vruchtbaar zijn en talrijk worden op de aarde." (Gen. 8:14-17).

De datum hierboven gegeven is de 27e van Iyar, ongeveer een week voor de 6e van Sivan, de dag die in een later tijdperk zou worden aangewezen als Sjavoeot (Pinksteren). Noach, zijn gezin, en de dieren zijn uit de ark gestapt, waarop Noach een altaar bouwde en de Heer aanbad.

Een korte tijd gaat voorbij. Wij stellen ongeveer een week. Dan valt de volgende gebeurtenis voor in het leven van Noach, welke wordt gezien in Genesis hoofdstuk 9, waar de Heere Zijn verbond sluit met Noach. Dit werd gesloten aan het begin van de derde maand Sivan, op het tijdstip dat later Pinksteren zal zijn. Het Noachitische Verbond markeerde de overgang van de bedeling van Geweten naar die van Menselijk Bestuur.

Wij vinden dezelfde tijdmarkering bij het begin van de bedeling van de Wet. Mozes bracht de Israëlieten naar Midian:

"Zij braken op vanuit Rafidim, kwamen in de woestijn Sinaï en sloegen hun kamp op in de woestijn. Israël sloeg daar zijn kamp op tegenover de berg." (Ex. 19:1).

Aangekomen op de berg waar hij de geboden van de wet van de Heer zou ontvangen, sprak Mozes:

"Hij zei tegen het volk: Wees over drie dagen gereed en nader niet tot een vrouw. En het gebeurde op de derde dag, toen het morgen werd, dat er op de berg donderslagen, bliksemflitsen en een zware wolk waren, en zeer sterk bazuingeschal, zodat al het volk dat in het kamp was, beefde." (Ex. 19:15,16).

Dit signaal kwam tot stand op de 3e van Sivan, en de dagen onmiddellijk daarna. Dus de bedeling van de wet begon op Sjavoeot ... Pinksteren.

Natuurlijk, de volgende verandering van de bedeling kwam toen de wet werd vervangen door de tijd van Genade op dat voor christenen welbekende Pinksteren:

"En toen de dag van het Pinksterfeest vervuld werd, waren zij allen eensgezind bijeen. En plotseling kwam er uit de hemel een geluid als van een geweldige windvlaag en dat vervulde heel het huis waar zij zaten. En aan hen werden tongen als van vuur gezien, die zich verdeelden, en het zat op ieder van hen. En zij werden allen vervuld met de Heilige Geest en begonnen te spreken in andere talen, zoals de Geest hun gaf uit te spreken." (Hand. 2:1-4).

Christus' discipelen waren de hele nacht opgebleven, zoals de Joodse traditie dat vraagt. De dag was "volledig gekomen" op de volgende ochtend bij zonsopgang.

Het is onze stelling dat Pinksteren, de dag waarop de bedeling veranderde, zorgvuldig dient te worden opgemerkt door de gelovigen, hoewel christenen geen behoefte hebben om traditionele rituelen van de wet uit te voeren. Gebeurtenissen uit het verleden suggereren toekomstige trends, terwijl wij wachten op een andere verandering van bedeling, die begint met de opname en de Dag van de Heer.

De bijbehorende artikelen in deze kwestie zullen veel andere aspecten van Pinksteren detailleren, waaronder het verhaal van Ruth, de heidense vrouw die werd gekozen door de rijke landeigenaar Boaz in de nacht van Pinksteren. Later werden ze verenigd in het huwelijk en zij baarde hem een zoon, Obed, die de grootvader van koning David was.

Ook zullen we tijd besteden aan de Pinksterdag-traditie die genoemd wordt: "het versieren van de bruid". Joden blijven de hele nacht studeren in de Schrift in de hoop dat men een bijzondere zegen zal ontvangen. Zij geloven dat de hemel zich kort zal openen voor de serieuze smekeling, en dat God gunstig op het gebed zal beantwoorden als Zijn Heilige Geest weer uitbarst.

De Tempel Menorah

Zoals met vrijwel elk ander aspect van het Pinksterfeest, zien we hier een perfect beeld van de opname, wanneer de hemel zich letterlijk zal openstellen voor een moment, door Paulus op de volgende manier beschreven:

" Zie, ik vertel u een geheimenis: Wij zullen wel niet allen ontslapen, maar wij zullen allen veranderd worden, in een ondeelbaar ogenblik, in een oogwenk, bij de laatste bazuin. Immers, de bazuin zal klinken en de doden zullen als onvergankelijke mensen opgewekt worden, en ook wij zullen veranderd worden." (1 Kor. 15:51,52).

Dit is het "korte moment" dat de Joden zo graag willen krijgen. De eerste bazuin, de stem van de Heer, die al jaren geleden klonk op de berg Sinaï. De laatste bazuin is dan ook het geluid van de stem van de Heer, die binnenkort weer zal klinken. De logica zegt dat het ook kan komen op Pinksteren:

"Want de Heere Zelf zal met een geroep, met de stem van een aartsengel en met een bazuin van God neerdalen uit de hemel. En de doden die in Christus zijn, zullen eerst opstaan. Daarna zullen wij, de levenden die overgebleven zijn, samen met hen opgenomen worden in de wolken, naar een ontmoeting met de Heere in de lucht. En zo zullen wij altijd bij de Heere zijn."(1 Th 4; 16,17.).

Deze trompet is geen ramshoorn, noch een metalen instrument, het is de eigen stem van de Heer, die ons roept naar de atmosferische hemelen, waaruit wij zullen opstijgen naar de hemel en in de glorie.

Een laatste gedachte: van de zeven feesten van Israël staat Pinksteren in het midden. Het herinnert ons aan dat grote geestelijke symbool van de Tempel, de Menora, die zeven lampen had. Drie lampen stonden aan weerszijden van de centrale Dienaarlamp, die Yeshua typeerde. Hij werd verhoogd, er bovenuit, en werd gebruikt om de andere lichten te laten branden. Zoals Pinksteren zelf de geestelijke verlichting voortbrengt voor alle zeven feesten. Op een bepaalde manier symboliseert het de verbinding tussen hemel en aarde.

Pinksteren - wat een perfecte tijd voor de Heer om ons naar huis te halen - zo niet dit jaar, dan toch spoedig!

Bron: The Pentecost Prophecy | Prophecy In The News