De Psalm 83 oorlog?
17 november 2013 - door Joel Richardson
Voorspelt Psalm 83 een dreigende oorlog, die op het punt staat om uit te breken in het Midden-Oosten? Gaat Israël ertoe over om de omringende buurlanden te veroveren en hun land te bezetten om haar grondgebied uit te breiden? Sommige onderzoekers van de profetieën geloven dit, maar is het in overeenstemming met de Schrift? Het is goed om te zeggen dat Psalm 83 een profetische psalm is, met een toepassing buiten haar oorspronkelijke context van de 10e eeuw voor Christus als een vervloekend gebed. De gedachte dat dit verwijst naar een specifieke oorlog die plaatsvindt voorafgaand aan, en onderscheiden van, andere antichristelijke eindtijdgevechten, is zoals we zullen zien in direct conflict met de Schrift.
Degenen die leren dat Psalm 83 moet worden begrepen als een specifieke oorlog, te onderscheiden van de Slag van Gog van Magog of andere oorlogen van de Antichrist, baseren hun mening op een reeks conclusies en veronderstellingen. We moeten begrijpen wat deze veronderstellingen zijn. Ten eerste wijzen de voorstanders van deze opvatting erop dat de in Psalm 83 genoemde landen niet in Ezechiël 38-39 worden vermeld. Ondanks het feit dat dit niet helemaal waar is (beide passages bevatten Turkije), wordt uit deze observatie de eerste veronderstelling getrokken, dat deze passages dus moeten spreken van twee afzonderlijke oorlogen of gevechten. Vervolgens wordt opgemerkt dat de in Psalm 83 genoemde landen dicht bij Israël liggen, met de vorming van wat vaak wordt genoemd de "binnenste ring" van naties, terwijl de volken in Ezechiël 38 en 39 een zogenoemde grotere "buitenring" van naties vormen. Dus is de tweede veronderstelling, dat in de toekomst Israël eerst volkomen zal worden verslagen, zelfs vernietigd en bezet door de "binnenring"-volken, en dan op een later tijdstip tegen de "buitenring" van de naties in de oorlog komt.
Voordat we ingaan op de Schrift om de problemen te onderzoeken met deze theorie, is het belangrijk om te stoppen en precies te overwegen wat er door degenen die deze theorie te leren wordt voorgesteld. Een leraar stelde bijvoorbeeld dat de naties van Egypte, Saudi-Arabië, Irak, Jordanië, Syrië en Libanon allemaal zullen worden verslagen en bezet door Israël:
"Vanwege deze Israëlische verovering van de binnenste cirkel van de omringende Arabische bevolking als de Palestijnen, Syriërs, Saoedi-Arabieren, Egyptenaren, Libanezen en Jordaniërs worden de grenzen van Israël verwijd, de welvaart neemt toe, en de nationale formaat wordt versterkt." (Israelestine: De oude Blauwdrukken van het Toekomstige Midden-Oosten, Bill Salus)
Andere profetie-leraren lijken enigszins af te wijken van deze visie met het onderwijs dat deze volken allemaal gewoon zullen worden "vernietigd" door Israël, in wat wordt aangeduid als "De oorlog van uitroeiing". Naar mijn mening overschrijden beide standpunten de grenzen van de geloofwaardigheid op enkele niveaus. Het idee dat Israël, een land met ongeveer 6 miljoen Joden, ofwel deze verschillende landen zullen onderwerpen en gelijktijdig bezetten, of nog erger: "vernietigen", met een totale bevolking van ongeveer 170 miljoen Arabieren is nogal een claim, waardoor Israël verantwoordelijk wordt voor een equivalent van 30 Holocausts. Naar mijn mening is niet alleen deze opvatting moeilijk te geloven, maar het werpt op het volk van Israël een moordend en imperialistisch licht, zelfs boven wat de meest geobsedeerde antisemitische complottheorieën voorstellen die zo vaak worden geuit in de hele islamitische wereld.
Dus laat we kijken naar de voornaamste reden waarom de populaire Psalm 83-oorlog met haar uitroeiingstheorie in direct conflict staat met de Schrift. Voordat wij dit doen is het echter noodzakelijk om te identificeren welke landen worden vermeld in Psalm 83. De volgende tabel geeft de namen aan van de naties zoals zij in Psalm 83 worden genoemd, evenals hun moderne equivalenten:
| Naam in Psalm 83 | Modern Equivalent |
|---|---|
| De tenten van Edom | Zuid-Jordanië |
| De Islamieten | Zuid-Arabië en delen van Jordanië |
| Moab | Centraal Jordanië |
| Hagrieten | Noodoost-Jordanië |
| Gebal | Libanon |
| Ammon | Noordwest-Jordanië |
| Amelek | Zuid-Israël |
| Filistea | Gaza |
| Tyrus | Libanon |
| Assyrië | Zuidoosten van Turkije - Noordwesten van Syrië -Noordoosten van Irak |
| Kinderen van Lot (Ammon Edom) | Jordanië |
De naties en volkeren van Psalm 83
De naties en volkeren van Psalm 83
Egypte?
Het is belangrijk om er nota van te nemen dat het volk van Egypte niet wordt gerekend tot de in Psalm 83 genoemde landen. Terwijl sommigen de bewering doen dat de Hagrieten correleren met Egypte, is dit gewoon niet juist. Toen Psalm 83 werd geschreven, was Egypte een bekende natie. Als de psalmist Egypte had willen opnemen in zijn lijst van naties, zou hij het gewoon hebben opgesomd als Egypte. In plaats daarvan vermeldde hij de Hagarenen samen met de andere natie-stammen die het gebied bewoonden, wat het moderne Jordanië uitmaakt. Tijdens het leven van Asaf, de schrijver van deze psalm, in de 10e eeuw voor Christus, was de Hagarenen een volk dat leefde in deze regio, en dat woonde in het noorden van Jordanië, ten oosten van Gilead. De Schrift is duidelijk hierin:
“In de dagen van Saul voerden zij oorlog tegen de Hagarenen, en dezen vielen door hun hand. Zij woonden in hun tenten aan de hele oostzijde van Gilead.” - 1 Kronieken 5:10
Wanneer krijgen in Psalm 83 de naties hun oordeel?
De eenvoudigste manier om aan te tonen dat de naties van Psalm 83 niet een aantal jaren vóór de wederkomst van de Heer in een oorlog worden vernietigd, is na te gaan aangezien de Bijbel stelt dat deze regio's zullen worden geoordeeld en verslagen. Zoals we zullen zien, wordt elke naam, natie, of regio in Psalm 83 specifiek genoemd, talloze malen, door de profeten dat ze worden geoordeeld en verslagen door Jezus, nadat hij is teruggekeerd. Laten we eens een paar voorbeelden nemen uit de Schrift.
Edom en Moab
De eerste van de samenzweerders in Psalm 83 is Edom. Edom verwijst naar de regio van Zuid-Jordanië en het noordwesten van Saoedi-Arabië. Moab was gewoon de noordelijke de buurman van Edom, wat vandaag centraal Jordanië is (zie de kaart). Er zijn tal van profetische passages die het uiteindelijke oordeel van deze volkeren en regio's schilderen in het kader van de terugkeer van Jezus.
Numeri 24:17-19
Laten we beginnen met Numeri 24:17-19, een profetie die spreekt van de komende Koning Messias:
“Ik zal hem zien, maar niet nu; ik zal hem aanschouwen, maar niet van nabij. Er zal een ster uit Jakob voortkomen, er zal een scepter uit Israël opkomen;”
Bijbelgeleerden geloven dat het deze profetie was die door de magiërs werd bekeken bij hun inspanningen om te zoeken naar de Messias, de Koning van Israël, zoals is opgenomen in de evangeliën. Maar volgens de profetie: wie zijn het die Koning Messias zal verslaan als hij terugkomt? Volgens de tekst zijn dat zowel Moab als Edom:
“Hij zal de flanken van Moab verbrijzelen en alle zonen van Seth vernietigen. Edom zal een bezit zijn.”
Het verbrijzelen van de hoofden van de vijanden van Israël hier is eigenlijk een uitbreiding van de 'eerste evangelische' profetie in Genesis 3:15, waarin de Messias wordt voorzegd dat Hij uiteindelijk het hoofd van Satan zal verpletteren. Maar hier is de overwinning van de Messias over Satan en zijn zaad verder uitgewerkt, en werkelijke namen worden gegeven aan het zaad van de slang om ze te identificeren. Zo zijn Edom en Moab de volkeren die geïdentificeerd worden.
Terwijl voorstanders van de Psalm 83-oorlogstheorie beweren dat Edom en Moab volkomen zullen worden vernietigd door het Israëlische leger, een aantal jaren vóór de wederkomst van Jezus, zegt de Bijbel dat dit door Jezus zal worden gedaan wanneer hij terugkeert. Waarom zou Jezus aan de oorlog en het oordeel moeten deelnemen van mensen die slechts enkele jaren daarvoor werden vernietigd?
Jesaja 34 en 66
Edom is ook zeer duidelijk door Jezus veroordeeld in Jesaja 34 en 66. Samen vormen deze twee passages een grafisch profetisch beeld van het oordeel van Edom, dat persoonlijk door Jezus wordt uitgevoerd wanneer hij op de aarde komt. Het hele hoofdstuk Jesaja 34 is een poëtische schildering van de mensen van Edom die ritueel worden geofferd door de Heer Zelf. De toorn van de Heer is in het bijzonder tegen het volk van Edom gericht, vanwege hun onrechtvaardige behandeling van Israël:
“Want Mijn zwaard is dronken geworden in de hemel. Zie, het zal neerdalen op Edom, op het volk dat Ik geslagen heb met de ban, als een oordeel. Het zwaard van de HEERE zit vol bloed, het is verzadigd van vet, van het bloed van lammeren en bokken, van het niervet van rammen. Want de HEERE richt een offer aan in Bozra, een grote slachting in het land Edom. Met hen zullen de wilde ossen neervallen, en de jonge stieren met de sterke stieren. Hun land zal doordrenkt zijn met bloed en hun stoffige grond verzadigd van vet. Want het zal zijn de dag van de wraak van de HEERE, het jaar van de afrekening om de rechtszaak van Sion. Zijn beken zullen veranderd worden in pek, en zijn stof in zwavel; ja, zijn land zal worden tot brandend pek.” (Verzen 5-9)
De context is de Dag van de Heer, de dag van Zijn wraak. Het treedt op wanneer Jezus terugkomt. De mensen van Edom worden specifiek vernietigd als een rechtvaardige vergelding voor de "zaak van Sion". Later, in Jesaja 63, wordt dezelfde gebeurtenis weer beschreven tot in zeer treffend detail:
“Wie is Deze Die uit Edom komt, in helrode kleding uit Bozra, Die luisterrijk is in Zijn gewaad, Die voorttrekt in Zijn grote kracht? Ik ben het, Die spreek in gerechtigheid, Die machtig ben om te verlossen. Waarom is dat rood aan Uw gewaad, en is Uw kleding als die van iemand die de wijnpers treedt? Ik heb de pers alleen getreden; er was niemand uit de volken met Mij. Ik heb hen vertreden in Mijn toorn, hen vertrapt in Mijn grimmigheid. Hun bloed is op Mijn kleding gespat, heel Mijn gewaad heb Ik besmet. Want de dag van de wraak was in Mijn hart, het jaar van Mijn verlosten was gekomen.” (vs. 1-4)
In deze zeer dramatische passage kijkt de profeet Jesaja naar het zuiden-oosten van Jeruzalem. Voor het oog van zijn geest ziet hij een majestueuze en vastberaden figuur - het is Jezus de Messias - die triomfantelijk marcheert naar Zijn troon in Jeruzalem, vanuit Edom en Bozra. Bozrah was de hoofdstad van het oude Edom. Vandaag wordt het Petra genoemd. Eens te meer, de tijd is de Dag van de wraak van de Heer, en Jezus zelf is duidelijk op deze grond aanwezig, en zelf bezig met het uitvoeren van de gerechtigheid van de Heer.
Als iemand zich nog zou afvragen of Jesaja 63 en 34 spreken van de terugkeer van Jezus, wordt alle twijfel weggenomen wanneer we zien dat de typische passage over de wederkomst van Jezus - Openbaring 19 - hetzelfde thema heeft van Jezus treden "in de wijnpers van de woede van de toorn van God de Almachtige", rechtstreeks uit Jesaja 63. De twee passages spreken beide van de terugkeer van Jezus, wanneer Hij zijn wraak uitvoert tegen zijn vijanden. De legers van het beest in Openbaring 19, zijn geïdentificeerd als Edom in Jesaja 63. In beide passages vermorzelt Jezus zijn vijanden als druiven.
Obadja
In het boek van de profeet Obadja wordt eens te meer deze werkelijkheid in detail beschreven. Het hele thema van deze korte profetie is de ultieme overwinning van "de Berg van Sion" over "de Berg van Edom". Bergen zijn een veelgebruikt bijbels motief voor naties. De profetie is uiteindelijk over het Koninkrijk van Israël dat zal triomferen over het Koninkrijk van Edom. Calvary Chapel oprichter Chuck Smith stelt terecht dat de uiteindelijke vervulling van deze profetie en het oordeel van Edom zal optreden tijdens "de dag van de Heer, als God opnieuw Israël zegent, als de verlosser in Sion is, en de Heer regeert." De context van de "Dag van de Heer" wordt ook gezien in het laatste vers van de profetie, waarin staat dat de "verlossers (of redding) zullen gaan tot de berg Sion om te regeren over de berg Ezau, en het koningschap aan de Heer zal zijn" (Obadja 1: 21). Zodat de uiteindelijke overwinning van Israël op Edom zal worden gezien wanneer het Koninkrijk behoort aan de Heer Jezus die aanwezig zal zijn en regeren zal vanuit Jeruzalem.
We kunnen ook kijken naar verschillende andere passages. In Jesaja 25, Amos 2 en Zefanja 2:9, wordt Moab afgeschilderd als specifiek geoordeeld te worden in het kader van de terugkeer van de Jezus.
Opnieuw moeten we vragen: Als Edom en Moab volkomen zouden worden overwonnen, "vernietigd", of zelfs "uitgeroeid" door de Israëlische Defense Forces enkele jaren voor de wederkomst van Jezus, hoe komt het dat de Messias consequent en herhaaldelijk wordt afgebeeld door de profeten bij het persoonlijk uitvoeren van deze dingen wanneer Hij terugkomt? Maar het is niet alleen Edom en Moab waarvan dit kan worden gezegd. Hetzelfde patroon doet zich voor bij elke naam in Psalm 83 genoemde plaats. In Zefanja 2, bijvoorbeeld, vinden we de Dag van de Heer uitspraak over de Filistijnen en Assyrië. In Joël 3, over Palestina, evenals Libanon (Tyrus en Gebal) die worden geoordeeld op de Dag van de Heer. In Ezechiël 30, worden verscheidene naties, waaronder Arabië gespecificeerd om te worden geoordeeld op de Dag van de Heer. Op het einde worden werkelijk alle volken, naties of regio's in Psalm 83 wordt beschreven, vaak tot in detail, door de profeten als geoordeeld op de Dag van de Heer, bij de wederkomst van Jezus. Elke poging om te betogen dat deze volkeren, naties of regio's volkomen zullen worden vernietigd vóór de wederkomst van Jezus zal resulteren in een visie die in schril contrast staat met de bijbelse profeten.
Kortom, de Psalm 83-theorie is een verkeerde interpretatie van de profeten, die de Kerk in verwarring brengt door onbijbelse en foute verwachtingen. Maar de grootste fout met betrekking tot de Psalm 83-oorlogstheorie is dat het de rechtvaardige oordelen van de Jezus wegneemt en toeschrijft aan gewone mensen. Als groot supporter van het Israëlische leger zeg ik dat de bovengenoemde rechtvaardige beslissingen zoals in de profetie beschreven, behoren tot de Heer Jezus alleen. Geen mens of geen leger zal ooit in staat zijn om de overwinning van de Heer voor zichzelf te claimen. Alleen de Heer zal verheven zijn op die dag.