Is het echt nodig om de profetieën te bestuderen?

Bij het bestuderen van de profetieën vraag ik me soms af of ik het grootste deel van mijn tijd niet beter zou kunnen besteden met gewoon het evangelie te delen, iets waarvan ik geloof dat het van groot belang is. Moet ik minder tijd besteden aan "vleselijke" zaken en mij meer richten op de basis?

Onlangs ontdekte ik bij het doornemen van het boek Hebreeën het antwoord op mijn vraag. In hoofdstuk vijf, geeft de schrijver van Hebreeën een uitleg over Melchizedek en waarschuwt de lezers vervolgens dat de dingen die hij zou willen zeggen "moeilijk zijn om uit te leggen, omdat u traag geworden bent in het horen." (Hebr. 5:11)

De schrijver zegt zijn toehoorders: "Want hoewel u, gelet op de tijd, leraars zou moeten zijn, hebt u weer iemand nodig die u onderwijst in de grondbeginselen van de woorden van God. U bent geworden als mensen die melk nodig hebben en niet vast voedsel." (Hebr. 5:12). Wat er zo verrassend is, is dat die "eerste woorden van God", die "elementaire principes van Christus", de "melk", als het evangelie gedefinieerd is. De auteur geeft ze aan: bekering van dode werken, geloof in God, de leer van de dopen, handoplegging, opstanding van de doden, en het eeuwig oordeel." (Hebr. 6:1-2)

De schrijver zegt dat "iedereen die alleen de melk tot zich neemt ongeschoold is in het woord der gerechtigheid, want hij is een kind. Maar vast voedsel behoort tot degenen die van volwassen leeftijd zijn, zij die op grond van het gebruik hun zinnen geoefend hebben, zowel het goed als kwaad te kunnen onderscheiden." (Hebr. 5:13-14 NBG)

De melk is hier natuurlijk uitermate belangrijk, net zoals het voor een baby van vitaal belang is, moet eerst de melk worden ingedronken gedurende de eerste jaren, zo ook voor de baby-christen.

Van een nieuw-wedergeboren mens kan niet worden verwacht dat die het drinken van de melk kan overslaan en direct naar het eten van vaste spijs overgaan. Aan de andere kant, net als een baby uiteindelijk begint met zijn behoefte aan melk te verminderen en deze te vervangen met meer vaste spijs, zo ook moet de gelovige beginnen met meer te consumeren dan alleen de basis: "Laten wij daarom het eerste onderwijs met betrekking tot Christus laten rusten, en doorgaan tot de volmaaktheid, zonder opnieuw het fundament te leggen van bekering van dode werken en van geloof in God." (Hebr. 6:1)

De schrijver wil graag het mysterie van de persoon van Melchizedek delen - iets wat niet absoluut noodzakelijk is voor de redding. Een persoon kan en moet in staat zijn om de zaligmakende kennis van Jezus te weten te komen, zonder te weten over de fijnere details van duistere gedeelten uit Genesis of de Psalmen. Volgens de schrijver van Hebreeën zou iedere gelovige zich in die richting moeten bewegen. Hij moet niet alleen worden gevoed met melk, maar om goede redenen wil God dat we opgroeien, zodat we kunnen leren om te begrijpen wat de diepere en echt spannende dingen zijn in zijn Woord!

De studie van de profetieën is dus ongelooflijk belangrijk. Sterker nog, God wil dat we ons druk maken om het te begrijpen, en erop te gaan kauwen, als op heerlijk voedsel, wat ertoe zal leiden dat we sterk groeien. Wat dan te doen met de elementaire beginselen? Hebben die dan geen plaats meer als we groeien in ons geloof en in de kennis van de Heer? Het antwoord lijkt simpel: als we ons niet hadden gevoed met de melk, zouden we nooit in staat zijn geweest om het vaste voedsel te eten. Als leraar van het Woord moet ik niet vergeten om melk te geven aan hen die het nodig hebben, en hen vervolgens vast voedsel te geven als men er klaar voor is. En voor mijn eigen leven zal ik nooit de goedheid van het evangelie willen vergeten, en ga ik af en toe een glas melk drinken en ondertussen genieten van het vaste voedsel!

Bron: Douglas Hamp