Het mysterie van het Gouden Kalf

Door JR Church febr. 2011

Op 8 juni 2011, de dag dat de Joden Pinksteren (Sjawoe'ot) vieren, zal de zon bij het ochtendgloren opkomen rechtstreeks in het centrum van de hoornen van het sterrebeeld Stier. Het zien daarvan in mijn astronomie computer programma deed me denken aan de Apis-stier in de Egyptische folklore. Dan, drong het tot mij door, dat beelden van de Apis kan worden gezien als de zonneschijf met een Cobra slang als zijn horens. Kan er een verband zijn tussen de Apis-stierkalf en het gouden kalf van Israël? Is de zonneschijf tussen de hoorns van de Apis een tijd marker?

Heeft u zich ooit afgevraagd waarom de Israëlieten een gouden kalf maakten? Waarom niet eens een gouden vis, of een lams? Een leeuw, of een ander symbool in de dierenriem? Waarom een kalf? Ik denk dat het antwoord ligt in de religie van de Egyptenaren. Hun kalenderjaar draaide rond de observatie van de sterrenbeelden en hun orde. De Egyptische Zodiac begon met de Maagd en eindigde met de Leeuw zoals ook gezien kan worden in hun Sphinx, met zijn hoofd van een vrouw en het lichaam van een leeuw. De Sfinx kijkt uit op de rijzende zon, en is daarom een tijd marker. Het feit dat het uitkeek naar het Oosten, zette iedere maand een tijd vast waarin de zon zou opkomen in een andere constellatie. Egypte’s kalenderjaar begon in wat wij noemen de maand september, wanneer de zon zou opkomen in het teken de Maagd. Het einde van het jaar was in augustus, als de zon opkwam in het teken Leeuw. Elke maand zou men de zon zien opkomen in een van de twaalf tekens van de dierenriem.

De Egyptische pantheon van goden bevatte 44 mannelijke goden en 32 vrouwelijke godinnen.

Ze kwamen over het algemeen overeen met de 48 symbolen in de Dierenriem. Ze aanbaden de afgoden die leefde in de rivier de Nijl, de Grote Zee, die aan hun noordzijde lag, en uit regio’s van de hel onder de aarde. Ze hadden wendden ons ieder teken van de dierenriem in een god. In plaats van het aanbidden van de God van de Schepping, zij aanbaden de duistere krachten. Hun religie was de belichaming van wat de Bijbel noemt afgoderij. Het is geen wonder dan, dat eerste twee Gods geboden zijn verklaringen tegen het maken of aanbidden beelden zoals die "boven in de hemel, of dat is beneden op de aarde, noch van hetgeen in de wateren onder de aarde" (Ex. 20:2) .

De Exodus

Het verhaal begint met Mozes en de kinderen van Israël die het Sedermaal op zaterdagavond en het land Egypte verlaten op zondagochtend, 11 april 1491 voor Christus Mozes verscheen voor de Israëlieten als een redder figuur, en zij volgden de wolk met een vurige gloed. Alles wat ze wisten, dat zou de Egyptische zonnegod Ra zijn, in die gloeiende wolk. De Egyptische tegenhanger van Mozes was hun redder de god, Horus, de zoon van Isis. De reis duurde ongeveer zes weken. Bij zonsopgang op de 22e dag van hun reis (3 mei) de zon verplaatst naar een positie tussen de hoornen van de Stier. Zoals we zullen zien, was dit een zeer belangrijke gebeurtenis in de godsdienst van de Egyptenaren en, misschien, ook voor de Israëlieten, die deel hadden genomen aan de heidense praktijken van Egypte. Immers, ze hadden in Egypte geleefd voor ruim tweehonderd jaar, en waren heel goed vertrouwd met de Egyptische religie. Eind mei, de Israëlieten sloegen hun kamp op aan de voet van de berg Sinaï. God riep Mozes uit een donkere wolk en droeg hem op dat de mensen zich zouden heiligen, hun kleren wassen en klaar te maken om God te ontmoeten op de derde dag.

Pinksteren

Op zondag de 31ste mei 1491 voor Christus, een dag later was het Pinksteren (Exodus 19), God kwam neer vanaf de berg Sinaï in een grote weergave van glorie en met het mondeling uitspreken van de Tien Geboden tegen de mensen. Daarna werd Mozes opgeroepen op de berg, waar hij bleef voor veertig dagen. In die tijd, brachten de mensen hun goud naar Aäron en eisten dat hij een gouden kalf zou maken. Dit was een directe schending van de eerste twee geboden. Ja, maar waarom wilden ze een gouden kalf laten maken? Het antwoord kan gevonden worden in de verhalen van vier de centrale personages in het Egyptische pantheon - Draak, Stier, Maagd en haar geboren zoon Horus.

Hathor, de Koe Godin en Isis, Koningin van de Hemel

Egypte had een koe godin met de naam Hathor. Ze was de moeder van Apis, en het dier equivalent van Isis, die een menselijke vorm had. Isis/Hathor werd vereerd als de koningin van de hemel en leverancier voor de Egyptische troon, samen met de autoriteit voor de farao. In feite werd de farao gezien als de incarnatie van Horus, de zoon van Isis en Osiris.
Isis werd gezien in de dierenriem als, de Maagd, die haar zoon, Horus, in haar schoot hield, en voorzien van de hoorns van de Apis stier met de zonneschijf op haar hoofd. Ze was ook afgebeeld met een grote Cobra slang (als haar echtgenoot, Osiris, heer van de onderwereld) op haar voorhoofd. Merk op dat haar zoon, Horus, ook een kleine Cobra heeft op zijn voorhoofd. Dit maakt Horus/farao, de zoon van Osiris, gelijk aan het “zaad van de slang.” Voor mij, kan dit een getimede profetie zijn wanneer de Egyptenaren de komst verwachten van hun verlosser/godheid. Ik denk dat ze verwachtte dat hij zou komen wanneer de zon tussen de hoorns van de stier opkwam.

De Apis Stier en Horus

In de Egyptische astrologie,dacht men dat Taurus de Apis-stier zou zijn. Hij was het dierlijke equivalent van Horus, de zoon van Isis door haar broer/echtgenoot, Osiris. Zoals het verhaal gaat, was Osiris de heer van de onderwereld, het personage dat Satan vertegenwoordigt in de christelijke theologie. De Apis-stier wordt gezien in vele pictogrammen van het oude Egypte met een schijf als de zon tussen zijn horens. Een slang (Uraeus) zit ook bovenop het hoofd van Apis in de voorkant van de zonneschijf. Deze slang is ook prominent in de hoofdtooi van de farao, als het symbool van farao’s moeder godheid.

Bij de Egyptische tempel, werd Apis gebruikt als een orakel. Zijn bewegingen werden geïnterpreteerd als profetieën. Zijn adem waarvan werd geloofd als genezende de ziekten, en zijn aanwezigheid als zegende die voor viriliteit. Hij kreeg een raam in de tempel waar hij doorheen kon zien, en op bepaalde feestdagen werd hij door de straten van de stad gedragen, getooid met juwelen en bloemen.

Pinksteren, 2011

Deze komende 8 juni 2011, de dag waarop de Joden Pinksteren (Sjawoe'ot) vieren, zal de zon precies tussen de hoorns van de Stier opkomen. Ja, wat hebben wij te maken met dit alles? We kunnen alleen speculeren, maar in de dagen na hun ontmoeting met God, de Israëlieten maakten een gouden vertegenwoordiging van de Apis-stier. Misschien wilden ze het gouden kalf maken met het oog om Mozes terug te brengen van de berg Sinaï, of althans, om te kijken of hij dood was? Immers, Apis vertegenwoordigd de Egyptische koning/farao. Bovendien, Mozes was opgevoed in het paleis van de farao, en kon de erfgenaam van de Egyptische koning zijn geweest, als hij niet een Egyptenaar had gedood en moest vluchtte naar het land van Midian zo‘n veertig jaar eerder.

Aan de andere kant, misschien deze Egyptische goden vertegenwoordigden de komst van de Antichrist, het “zaad van de slang.” Het bijbelse verhaal beschrijft een profetisch scenario dat het zaad van de slang het opneemt tegen het zaad van de vrouw. Satan wil het Goddelijke plan nabootsen door het aanbieden van zijn zoon op de troon van een wereldregering. Zoals Jezus werd geboren uit een maagd, zou de antichrist geboren worden uit een hoer. En, wie weet, de Antichrist zol binnenkort worden onthuld - kort nadat wij opstijgen las in een hemelse tegenhanger van de Sinaï.

Net onder de voeten van Taurus ligt de Eridanus - de “rivier van vuur”, die voortvloeit uit de verhoogde voet van Orion. Het loopt door de hemel naar het zuiden. In die rivier zijn verschillende sterren genoemd: Archernar betekent "laatste deel van de rivier;" Cursa betekent "buigen," en Zourac betekent " Vloeiende". Het spreekt van een definitieve oordeel over de aarde door vuur. Taurus opent de laatste handeling in dit grote drama van de eeuwen stroomt door de sterrenhemel - in het panorama van de nachtelijke hemel.

Dicht bij de “rivier van vuur” staat Lepus. In de moderne sterrenkaarten is deze afgebeeld als een konijn, maar in de meeste oude Egyptische dierenriem, is deze afgebeeld als een slang. Deze staat net onder de Orion, de glorieuze prins die het hoofd van Lepus, de slang verplettert. Er is een ster in de verhoogde voet van Orion genaamd Rigel, wat betekent “de voet die verplettert.” Lepus herinnert ons aan de Cobra gecentreerd op de voorhoofden van Apis, Isis en Horus. Alle personages zijn aanwezig om de Grote Verdrukking Periode te lanceren. De vraag is, “Hoe snel zal de profetie gekomen?” Zal de wereld spoedig worden overspoeld door een nucleaire oorlog? Zal de Antichrist, het zaad van de slang, worden onthuld in de komende maanden? Als dat zo is, dan moet de Opname gebeuren voordat het Goddelijk oordeel komt. De Pleiaden, een groep van sterren in de schouder van Taurus heeft de betekenis van de “gemeente van de rechter,” en staat voor de Kerk.

In deze generatie, kijken de christenen met verlangen uit naar de Opname van de Kerk. En de joodse rituelen rond Pinksteren kunnen zeker ingaan op het concept dat de Opname zou kunnen gebeuren rond die tijd. Niemand kan het zeker weten, maar in ieder geval, we kunnen blijven uitkijken.

Bron: The Mystery of the Golden Calf